Πέμπτη, Μαρτίου 29, 2007

Τα βιβλία που κάνω δώρο.

Είμαι από τους “σπαστικούς” που επιλέγω βιβλία ως δώρα. Σπαστικός για δύο λόγους, πρώτον γιατί σε πολλούς δεν αρέσει το διάβασμα οπότε δυσφορούν, δεύτερον επειδή τα βιβλία που χαρίζω είναι βιβλία που μου αρέσουν και συνήθως είναι πολιτικά. Ακόμα χειρότερα, αρκετά συχνά επιλέγω βιβλία που δεν είναι της πολιτικής αρέσκειας του ανθρώπου του οποίου τα κάνω δώρο.

Σε γενικές γραμμές η επιλογή μου είναι ένα από αυτά:

- The New Century, Eric Hobsbawm, Abacus, London, 2000.
Ο γνωστός Μαρξιστής ιστορικός προβλέπει πως θα εξελιχτεί ο 21ος αιώνας. Το βιβλίο είναι της μορφής ερωτήσεων – απαντήσεων. Τις ερωτήσεις τις κάνει ο Antonio Polito και απαντάει ο Eric Hobsbawm.

- The Age of Revolution, Eric Hobsbawm, Abacus, London, 2005
Ανάλυση της ιστορίας από το 1789 έως το 1848 ή αλλιώς η περίοδος που “γεννήθηκε” η ανθρωπότητα, για να υπερβάλω λίγο. Το βιβλίο που έκανε διάσημο τον Eric Hobsbawm.

- Collapse, How Societies Choose to Fail or to Succeed, Jared Diamond, New York, Penguin, 2005
Περιγραφή της ολοκληρωτικής καταστροφής διαφόρων πολιτισμών, όπως τα Νησιά του Πάσχα, των Vikings στην Γροιλανδία, των Μάγια. Οι πολιτισμοί καταστράφηκαν μόνοι τους, δηλαδή χωρίς εξωτερική “βοήθεια”, επειδή υπερ-εκμεταλεύτηκαν το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν. Επίκαιρο βιβλίο, που σε κάνει να ταξιδέψεις και να θέλεις να ταξιδέψεις. Παρόλο που στο περισσότερο μέρος του το βιβλίο σε ψυχοπλακώνει τελειώνει αισιόδοξα. Το σημαντικό για εμένα είναι το “Choose to Fail or to Succeed”, δηλαδή πως επιλέγουμε εμείς το μέλλον μας.

- La Chute, Albert Camus, Paris, Gallimard, 1956
Το δίνω σε δικηγόρους... μιας και είναι η ιστορία ενός δικηγόρου που μετανοιώνει για την πρότερη ζωή του και αποφασίζει να αυτο-καταστραφεί στο Amsterdam.

- Η απολογία ενός Ανθέλληνα, Νίκος Δήμου, Αθήνα, Opera, 1995
Ερωτεύτηκα το βιβλίο όταν είδα τον τίτλο του, διαβάζοντας το δεν βρήκα και πολλά σημεία στα οποία να διαφωνώ με τον συγγραφέα.

- Greece, the Modern Sequel from 1821 to the Present, John Koliopoulos & Thanos Veremis, London, Hurst & Company, 2004
Τώρα που βγήκε η Ελληνική έκδοση το προορίζω για φίλους που μένουν εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Ανάλυση, όχι εξιστόριση, της μοντέρνας Ελληνικής ιστορίας.

- Πως Στοχάστηκαν το Έθνος Αυτοί που Ήθελαν να Αλλάξουν τον Κόσμο;, Αντώνης Λιάκος, Αθήνα, Πόλις, 2005
Αρχικά γράφτηκε σαν απάντηση στο δοκίμιο του σβορώνου “Το Ελληνικό Έθνος” αλλά στην πορεία έγινε μία ολοκληρωμένη μελέτη του Εθνικισμού. Αυτό αναφέρει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του. Επίκαιρο και αυτό μιας και ο κύριος Λιάκος αρθρογραφεί για το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού και φυσικά έχει μπει στο στόχαστρο των άρδην, ναυτίλων κλπ.

- Η Αθεράπευτη Νεκροφιλία του Ριζοσπαστικού Πατριωτισμού, Άκης Γαβριηλίδης, Αθήνα, futura, 2006
Ψυχεδελικός τίτλος το ξέρω. Βασιζόμενος στα κείμενα γνωστών Ελλήνων αριστερών (Ρίτσος, θεωδοράκης, σβορώνος) ο κ. Γαβριηλίδης, ο οποίος ζει και εργάζεται στο χωριό :), προσπαθεί να εξηγήσει γιατί στην Ελλάδα τόσο πολλοί αριστεροί είναι υπέρ-πατριώτες. Πριν από δύο εβδομάδες έγινε η παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα αλλά δυστυχώς το έμαθα πολύ αργά.

21 σχόλια:

doctor είπε...

Γιάννη εγώ κάνω δώρο βιβλία του Ραφαηλίδη και πραγματικά μου φιλάνε τα χέρια.

Είναι καταιγιστικός και απολαυστικός.

doctor

ioannisk είπε...

Δημήτρη ίσως να πρέπει να αλλάξω τα γούστα μου :)

Ανώνυμος είπε...

Τα τρία τελευταία δεν τα έχω διαβάσει. Έτσι όπως τα έγραψες όμως, τώρα θέλω να τα αγοράσω:)

Σου συστήνω τον Τσιφόρο. Δεν θα σταματήσεις να γελάς.

Ωραίο γούστο, τα πρώτα ειδικά τα είχαμε κάνει στο πανεπιστήμιο κ τότε τα μισούσα, τώρα τα απολαμβάνω.

Disposition21 είπε...

Εγω τι να πω, που έχω διαβάσει μόνο την "Δυστυχία" από τα παραπάνω. Όλα σχεδόν που αναφέρεις με ενδιαφέρουν, θα τα διαβάσω. Εγώ πρόσφατα διάβασα τις "Μαρτυρίες για τον Εμφύλιο και την Αριστερά" του Κούλογλου και το "Ημερολόγιο του Εμφύλιου Διχασμού 1900-1974" του Μανθούλη και τα βρήκα πολύ ενδιαφέροντα και τα δυο.

doctor είπε...

Εγώ πρόσφατα διάβασα τις "Μαρτυρίες για τον Εμφύλιο και την Αριστερά" του Κούλογλου.

------

Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους.
Ένα ψυχογράφημα του Αριστερού της μετά τον εμφύλιο εποχής.
Ένας άνθρωπος να φυλακίζεται, να λιώνει, να υποφέρει υπερασπιζόμενος κάτι που υπήρχε μόνο στην φαντασία του και που πολλοί το "γεύτηκαν" στην Τασκένδη, στην Ρουμανία και στην Πολωνία.

Ένα εκπληκτικό βιβλίο...

doctor

ioannisk είπε...

zoi
Τσιφόρο είχα διαβάσει στο σχολείο, οπότε δεν θυμάμαι και τίποτα.

disposition21
Το πρόβλημα μου με τα βιβλία για τον εμφύλιο είναι ότι δεν ξέρω κατά πόσο είναι αντικειμενικά. Δυστυχώς έχουν περάσει 60 χρόνια και πολλοί (και από τις 2 πλευρές) τον χρησιμοποιούν για πολιτικές σκοπιμότητες.

doctor
Μιας και το βιβλίο έχει ήδη δύο ψήφους ίσως να πρέπει να το διαβάσω. Tις ενστάσεις μου, γενικά όχι για το συγκεκριμένο βιβλίο, για αυτό το θέμα τις έγραψα στον disposition21.

Disposition21 είπε...

ioannis
Στο βιβλίο του Κούλογλου γράφουν γνωστοί αριστεροί για την ίδια τη ζωή τους: Β' Π.Π. και εμφύλιο, τις περιπέτεις που είχαν με την αντιδημοκρατικότητα του Κόμματος, τις φυλακές, τις εξορίες και το ανατολικό μπλοκ. Οι μαρτυρίες είναι εκπληκτικές. Γράφει κι ο γιος του Χρουστσόφ, ο Σεργκέι, ο οποίος ζει σήμερα με την οικογένειά του στην Αμερική.

Disposition21 είπε...

Γράφει ο Τάκης Λαζαρίδης, που είχε καταδικαστεί σε θάνατο σε στρατοδικείο μαζί τον Μπελογιάννη και άλλους, αλλά τελικά δεν εκτελέστηκε: "Αν είχαν νικήσει οι κομμουνιστές, η Ελλάδα θα είχε ακολουθήσει τη μοίρα όλων των χωρών-δορυφόρων της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι σκληρή κουβέντα αυτή, ιδιαίτερα για ανθρώπους που έδωσαν τα πάντα για το κίνημα, όπως εγώ. Να μην τρέφουμε αυταπάτες. Θα ήμασταν πιστό αντίγραφο ή της Αλβανίας ή της Βουλγαρίας ή της Ρουμανίας. Δεδομένου ότι όλοι οι ηγέτες των χωρών αυτών ήταν αφοσιωμένοι σταλινικοί. Αν την εποχή εκείνη ήμουν κι εγώ σε ηλικία που μπορούσα να έχω αξιώματα, ένας τέτοιος σταλινικός τύπος θα ήμουν. Θυμάμαι το μαύρο δάκρυ που χύσαμε όταν πέθανε ο Στάλιν. Φώναζα: Ζήτω ο Στάλιν! Ο κομμουνισμός είχε γίνει ένα είδος θρησκείας."

Disposition21 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ioannisk είπε...

disposition21
Ο Τάκης Λαζαρίδης, έχει δίκαιο. Θα είμασταν αντίγραφο της Βουλγαρίας και με την πτώση του τοίχους θα γινόμασταν Γιουγκοσλαβία. Υποθέτω.

Ήμασταν πολύ τυχεροί που βρεθήκαμε στο δυτικό στρατόπεδο. Είχαμε δικατορία κλπ αλλά συγκριτικά σταθήκαμε τυχεροί.

ioannisk είπε...

disposition21
Δεν κάνεις καμία κατάχρηση :) Ίσα - ίσα που το άρθρο σου είναι πολύ καλό: Στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου ο Μ.Θεοδωράκης, με αφορμή το βιβλίο Ιστορίας

"Έχουμε δύο μεγάλους θεσμούς στην Ελλάδα. Του Προέδρου της Δημοκρατίας και του αρχηγού της Ελλαδικής Εκκλησίας. Επαναστατώ όταν βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι δεν σέβονται αυτούς τους θεσμούς. Όταν μιλάς για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον αρχηγό της Εκκλησίας, πρέπει πρώτα να πλένεις το στόμα σου» είπε χαρακτηριστικά."

Μήπως πρέπει και να τους υποκλινόμαστε όπως κάναμε τον παλιό καλό καιρό στους βασιλιάδες;

Disposition21 είπε...

Άσε, σε λίγο θα πάρει χέρι-χέρι και τον Καρατζαφέρη, και θα μας κουφάνει όλους!

doctor είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
doctor είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
doctor είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
doctor είπε...

Στο παρακάτω link μπορείτε να διαβάσετε μια επιστολή του Τάκη Λαζαρίδη προς την Ελευθεροτυπία και την απάντηση του Θεοδωράκη, σχετικά με την εκδήλωση στην Μακρόνησο.

Εκεί θα δείτε ότι η πολιτική σκέψη του Θεοδωράκη διακατέχεται από μια μεταφυσική θεολογία καθαγίασης των όσων πιστεύει.
Απλοϊκή σκέψη, επιφανειακή, εξόχως λαϊκίστικη.
Βέβαια και ο Λαζαρίδης περνώντας στην άλλη όχθη έγινε σφοδρός πολέμιος του κομμουνισμού και εν πολλοίς ευρίσκετο σε μια σχιζοφρενική σχέση με το παρελθόν, νιώθοντας ότι έχασε πολλά χρόνια από την ζωή του τσάμπα και βερεσέ.

Έκτοτε εξαπέλυσε έναν αγώνα εναντίον του κομμουνισμού, που τουλάχιστον από την δεκαετία του 1990 και μετά είναι παρωχημένος και άνευ νοήματος, αφού η Ε.Σ.Σ.Δ. είναι παρελθόν.

Μάλιστα έστειλε και επιστολή στον κ.Καραμανλή επειδή μίλησε κολακευτικά για τον Χαρίλαο Φλωράκη.

Ιδού οι δύο επιστολές:

Η φιέστα της Μακρονήσου

------

Όσο για το έξοχο βιβλίο του Κούλογλου, ο Γρηγόρης Φαράκος που πέθανε την προηγούμενη εβδομάδα, τα λέει όλα, αποδομώντας την θεολογικής-μεταφυσικής προέλευσης ηλιθιότητα των κομμουνιστών να υπομένουν όπως οι πρώτοι χριστιανοί στις αρένες ή όπως οι εβραίοι στο Άουσβιτς τα μύρια όσα και να μην υπογράφουν την δήλωση για να ελευθερωθούν.

Απολαύστε τον:

"Θα μπορούσαν να υπογράψουν μια δήλωση
ότι αποκηρύσσουν τον κομμουνισμό
και να σωθούν.
Και όμως οι περισσότεροι δεν το έκαναν.

Μπορούσες να κάνεις μια δήλωση
συνειδητά,
για να ξεφύγεις από τον αντίπαλο,
στο κάτω κάτω συμφέρον είναι
του κομμουνιστικού κινήματος
να ξεφύγεις από τον αντίπαλο,
και να μπορέσεις να
συνεχίσεις τον αγώνα σου.
Όμως στην Ελλάδα
επικράτησε αυτή η παράδοση,
το στίγμα του δηλωσία,
που τελικά
απέβη ολέθρια
για το κομμουνιστικό κίνημα".

doctor

ioannisk είπε...

disposition21
Ο θεωδοράκης είναι "εθνάρχης" άρα η κοινωνική του θέση του απαραγορεύει να συνομιλά με υφιστάμενους (καρατζαφέρης) αλλά μόνο με τους πνευματικούς άρχοντες του τόπου :)

Δημήτρη
"εξόχως λαϊκίστικη"
Όπως και στην επιστολή του στην καθημερινή που έκανε post ο Δήμου. Αυτός ο απλός λαός (και ο μόνος πραγματικός εκπρόσωπος του) που οι ελίτ θέλουν το κακό του...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ ioannik
Εφόσον εξέφρασες τη λύπη σου που έχασες την παρουσίαση της "Νεκροφιλίας", παίρνω το θάρρος να σου επισημάνω ότι θα γίνει μία ακόμα, πιθανότατα στις 24 Απριλίου στην Αγία Παρασκευή. Την οργανώνει ένα εντυπάκι που λέγεται "Φωνή βοώντος". Περισσότερες λεπτομέρειες ίσως γράψω αργότερα. Αν ξεχάσω, φρόντισε να κοιτάς το ημερολόγιο του Indymedia.

ioannisk είπε...

ανώνυμε
Thanks, και είδα το comment σου κατά τύχη.

Δυστυχώς δεν μπαίνω συχνά στο Indymedia.

Ανώνυμος είπε...

Βιβλιοπαρουσίαση Άκη Γαβριηλίδη
Αγία Παρασκευή (Αθήνα), Πέμπτη 26 Απριλίου 2007, 20:30
στάλθηκε από εφημερίδα "Φωνή Βοώντος" (fwnivowntos@yahoo.gr)

Ακριβής τοποθεσία: Caffeine Cafe (Τέρμα Αγίου Ιωάννου και Γραβιάς)
Διοργάνωση: εφημερίδα "Φωνή Βοώντος"


Παρουσίαση του βιβλίου "Η αθεράπευτη νεκροφιλία του ριζοσπαστικού πατριωτισμού: Ρίτσος – Ελύτης – Θεοδωράκης – Σβορώνος" του Άκη Γαβριηλίδη και εισήγηση της εφημερίδας "Φωνή Βοώντος" σχετικά με το βιβλίο καθώς και σύνδεσή του με τα γραφόμενα του βιβλίου της ΣΤ' Δημοτικού.

Υ.Γ. Η «Φωνή Βοώντος» αποτελεί την έντυπη προσπάθεια -κι όχι μόνο- μιας συλλογικότητας ανθρώπων διαφορετικών πολιτικών εμπειριών, ηλικιών και εργασιακών βιωμάτων που έχουν συναντηθεί μεταξύ τους τα τελευταία χρόνια στην Αγία Παρασκευή είτε με συμμετοχή σε τοπικούς αγώνες (ενάντια στην περιφερειακή Υμηττού), σε κοινά εγχειρήματα συλλογικής δράσης του χώρου & του χρόνου (Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγίας Παρασκευής), είτε με κοινή στάση απέναντι στη ρίζα των τοπικών προβλημάτων.
Την επόμενη περίοδο θα προσπαθήσει να ενοποιήσει όλο το διάχυτο δυναμικό που ασφυκτιεί είτε στη σχολή, είτε στη δουλειά, αλλά κυρίως στη καθημερινότητα του προαστίου.

ioannisk είπε...

ανώνυμε
Ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να με ενημερώσεις δύο φορές.

Θα προσπαθήσω να έρθω. Αν μη τι άλλο θα είναι και μία καλή ευκαιρία για ένα ενδιαφερον post :)