Place des Martyrs

Ένα από τα λάθη που κάνουμε πολύ συχνά, ή τουλάχιστον που κάνω εγώ, είναι να μην προσέχουμε μέρη τα οποία μας είναι οικία. Συνήθως από τέτοια μέρη (ή κτίρια ή πλατείες) περνάμε δεκάδες φορές βιαστικοί και ποτέ δεν σταματάμε για να τα προσέξουμε και να τα απολαύσουμε.

Ένα από αυτά τα μέρη ήταν για εμένα η «Place des Martyrs» στις Βρυξέλλες.

Υποθέτω πως την πρώτη φορά που την είδα θα ήμουνα μαθητής, σίγουρα όμως σαν φοιτητής την είχα «επισκευτεί» ουκ ολίγες φορές μιας και σε αυτή την πλατεία πάρκαρα πολύ συχνά το αυτοκίνητο μου στις βραδινές εξόδους μου. Καθώς μεγάλωνα, άρα και ωρίμαζα, και άρχισα να εμπλουτίζω τα ενδιαφέροντα μου αποφάσισα να σταματήσω για να παρατηρήσω, επιτέλους, την πλατεία.

Οι πρώτες αναμνήσεις που έχω για την πλατεία είναι μία σκοτεινή πλατεία, πάντα βράδυ, νεκρή από κόσμο, περιτριγυρισμένη από εγκεταλελλειμένα κτίρια περασμένων αιώνων. Στη μέση πάντα υπάρχει ένας οβελίσκος ο οποίος εξέχει από ένα υπόγειο κτίσμα που μοιάζει με κατακόμβες.


Όταν επιτέλους αποφάσισα να πάω μέρα μόνο και μόνο για να παρατηρήσω την πλατεία η εντύπωση μου δεν άλλαξε πολύ: ηρεμία, παρόλο που είναι σε κεντρικότατο σημείο, τα κτίρια είναι του 18ου αιώνα και ήταν εγκαταλελλειμένα. ο οβελίσκος στην μέση της πλατείας έχει αγάλματα που αναπαριστούν μάχες και αν κρίνω από την μορφή τους, ρομαντικοί, και τα λεκτικά πρέπει να είναι του 1ου μισού του 19ου αιώνα. Υπάρχει μία μεταλλική πόρτα που οδηγεί στις «κατακόμβες» αλλά είναι κλειστή (δεν την έχω δει ποτέ ανοιχτή) και δεν υπάρχει πινακίδα που να λέει πότε μπορεί να τις επισκευτεί το κοινό.

Πριν από λίγα χρόνια είδα με χαρά πως τα κτίρια ανακαινίζονταν και πως μπορούσες να αγοράσεις διαμερίσματα. Ήθελα να τηλεφωνήσω να μάθω το κόστος από περιέργεια αλλά δεν το έκανα.


Φέτος, μετά την τελευταία μου επίσκεψη στην πλατεία, αποφάσισα να ψάξω στο Internet να βρω πληροφορίες για την πλατεία και βρήκα τα εξής:
- Στις κατακόμβες βρίσκονται τα οστά σχεδόν πεντακοσίων ανθρώπων που πέθαναν στη Βέλγικη επανάσταση.
- Η πλατεία σχεδιάστηκε το 1770 και η ανέργεση των κτιρίων τελείωσε το 1775.
- Μέχρι την ανέργεση των κτιρίων υπήρχαν λαχανόκηποι.
- Η αρχική ονομασία της πλατείας ήταν st-Michel.

Η αγαπημένη μου φωτογραφία είναι η τελευταία μιας και στο βάθος φαίνονται ουρανοξίστες που χτίζονται. Η ζωή σε μία πόλη συνεχίζεται.

Υ.Γ. Περισσότερες πληροφορίες: la place des Martyrs