Σάββατο, Ιανουαρίου 27, 2007

Βρε μανία με τα βιβλία της ΣΤ’ δημοτικού!

Τελικά τα βιβλία της ΣΤ’ δημοτικού πάνε να γίνουν το hottest topic του Γενάρη.

Οι εθνικόφρονες διαμαρτύρονται πως τα βιβλία υποβαθμίζουν την Ελληνική επανάσταση επειδή δεν αφιερώνουν, για παράδειγμα, 200 σελίδες στην ηρωική άλωση της Τριπολιτσάς από τους ήρωες επαναστάτες και πως δεν αναφέρουν τα πραγματικά γεγονότα. Δηλαδή ότι οι 30.000 μουσουλμάνοι και εβραίοι που πέθαναν κατά την άλωση δεν σφαγιάστηκαν, όπως λένε οι ανθέλληνες, αλλά οι Έλληνες αγωνιστές μπαίνοντας στην πόλη πετούσαν στους «άλλους» τριαντάφυλλα. Όπως γνωρίζουμε όλοι τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια και αυτά ήταν υπεύθυνα για τον θάνατο τους.

Χθες διάβασα στην Ναυτεμπορική την ερώτηση (Η CIA και τα κέρδη του Bill Gates πρότυπα στην ΣΤ' Δημοτικού;) που έκανε στην βουλή ο κύριος Θανάσης Λεβέντης, βουλευτής του ΣΥΝ της αριστεράς, της προόδου κλπ, σχετικά με το νέο βιβλίο των μαθηματικών.

Όπως θα διαβάσετε στο άρθρο οι ενστάσεις του είναι 2:
1) Χρησιμοποιείται σαν πηγή (σε υποσημείωση!!! σας παρακαλώ ο κ. Λεβέντης ξεκοκιάλιασε το βιβλίο για το καλό της νεολαίας μας) το world factbook της CIA. Το world factbook περιέχει πληροφορίες (δημογραφικά, οικονομία, κυβέρνηση κλπ) για τις περισσότερες χώρες του κόσμου, και από ότι γνωρίζω είναι αρκετά αξιόπιστο, δηλαδή είναι ένα Almanac σαν αυτό που εκδίδει ο Economist ή στην Γαλλία L’ etat du monde των εκδόσεων La decouverte κλπ άρα δεν είναι ένα πολιτικό κείμενο απλώς περιέχει γενικές πληροφορίες και αριθμούς. Θα μου πείτε πως είμαι ανθέλληνας και όταν θέλω να μάθω γενικές πληροφορίες για μία χώρα ανοίγω ένα browser και μπαίνω στο συγκεκριμένο site, μιας και μου παίρνει 3 λέπτα και είναι δωρεάν (οι almanac κοστίζουν τουλάχιστον 30 ευρώ). Για όσους το αγνοούν η άλωση του Ελληνισμού από πράκτορες κλπ θα αρχίσει από τις υποσημειώσεις.

2) Αντιθέτως συμφωνώ απολύτως με την δεύτερη ένσταση του κ. Λεβέντη! Είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται σαν role model (όπως λέει ο ίδιος) ο Gates; Νομίζω πως σαν πρότυπο έπρεπε να πάρουμε τον Τσίπρα και η ερώτηση να είχε διατυπωθεί ως εξής: Για να διωριστεί κάποιος υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων από τον πρόεδρο του ΣΥΝ πρέπει να έχει συμπληρώσει 100 καταλήψεις (υπογεγραμμένες από τον καθοδηγητή του, αν αυτός δεν είναι διαθέσιμος μπορεί να πάρει βεβαίωση από τα ΚΕΠ της γειτονιάς). Έστω ότι ο μικρός Τσίπρας κάνει 7 καταλήψεις τον χρόνο από τα 12 του, σε ποια ηλικία θα τον διορίσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ υποψήφιο δήμαρχο;

Σύντομο ανέκδοτο: Συγκρίνετε τι είχε κάνει ο Gates και ο Τσίπρας στην ηλικία του δεύτερου...

Αν ο κ. Λεβέντης ήταν λεβέντης (τι ωραία Αλβανική λέξη) οι ερωτήσεις του σχετικά με τα θέματα παιδείας στην βουλή θα ήταν οι πραγματικά κρίσιμες για μία δημοκρατία: Ανεξηθρησκεία (είναι δυνατόν να υπάρχουν εικόνες στις αίθουσες διδασκαλίας;), τα hate-speeches που συναντάς στα βιβλία κλπ, η ύλη δεν θα ήταν μία και μοναδική που θα ορίζεται από την κυβέρνηση. Αλλά θα μου πείτε πως αυτά τα θέματα απασχολούν τους αριστερούς και έχουν πολιτικό κόστος άρα καμία σχέση με τον Συνασπισμό του ότι προαιρίστε.

Άσχετο αλλά δε φοίτησα ποτέ σε ΣΤ’ δημοτικού. Μετά την Ε’ δημοτικού (εκεί σταματάει η «Ελληνική παιδεία μου») άλλαξα σχολείο και χώρα και πήγα σε ένα σχολείο που είχε 7 τάξεις στο γυμνάσιο με αποτέλεσμα να περάσω απ’ ευθείας στην 1η Γυμνασίου.

Υ.Γ. Παραθέτω και την ερώτηση του κ. Λεβέντη γιατί μετά από 7 μέρες το αρχείο της Ναυτεμπορικής είναι προσβάσιμο μόνο στους συνδρομητές. Παραθέτω μόνο την ερώτηση η οποία είναι δημόσια άρα δεν παραβαίνω πνευματικά δικαιώματα κλπ.
"1. Ιστοσελίδα της CIA επικαλούνται οι συγγραφείς του βιβλίου σε υποσημείωση για να τεκμηριώσουν στατιστικά στοιχεία σχετικά με τον πληθυσμό διάφορων χωρών του κόσμου. Eτσι, στο 11ο κεφάλαιο του σχολικού βιβλίου (σελ. 29), όπου αναφέρονται στοιχεία σχετικά με τον πληθυσμό της Κίνας, της Ινδίας, των ΗΠΑ και συνολικά της Γης, υποσημειώνεται ως πηγή πληροφόρησης η έκδοση της CIA "The World Fact book 2003".

Από την άλλη πλευρά, αγνοούνται φορείς όπως ο ΟΗΕ και η UNESCO ή εξειδικευμένα εκπαιδευτικά, επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα που θα ήταν κατάλληλα να χρησιμοποιηθούν για την τεκμηρίωση σχετικών στοιχείων.

2. Σε άλλο σημείο του ίδιου βιβλίου στο τετράδιο εργασιών (κεφάλαιο 6ο σελ. 17, με τίτλο «Οι αριθμοί αναπαράγονται»), γίνεται λόγος σε σχετική άσκηση πολλαπλασιασμού για τα κέρδη του γνωστού επιχειρηματία Bill Gates ως εξής: "το 2003 κέρδιζε 5 λεπτά κάθε δευτερόλεπτο. Πόσα χρήματα κέρδιζε σε 1 λεπτό, σε 1 ώρα, σε 1 ημέρα, σε 1 μήνα, σε ένα έτος;». Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία του ιδιοκτήτη της Microsoft τον καθιστά ένα είδος προτύπου στα μάτια των παιδιών και τα ωθεί στη μίμησή του"

21 σχόλια:

ManBlogg είπε...

Είναι φοβερό. Έχω την εντύπωση από αυτά που ακούω, βλέπω και διαβάζω ότι μερικοί είναι ικανοί να απορρίψουν κάτι αν βαφτιστεί αμερικανικό ή αντίστοιχα να δεχθούν οτιδήποτε αρκεί να περάσεις την εντύπωση ότι είναι αντιαμερικανικό. Αναρωτιέμαι πόσος κόσμος ζει ακόμα από αυτό το "γλειφιτζούρι" και παραπατάει στα όρια του παραλόγου στο όνομα του αντιαμερικανισμού.
Έχεις δίκιο για το CIA world factbook Γιάννη. Είναι απλά μια πηγή αναφοράς στατιστικών χωρών. Τον κύριο Λεβέντη απ΄ότι φαίνεται τον ενόχλησε μόνο το ότι φέρει τα αρχικά της CIA και όχι αν τα στοιχεία που παρουσιάζει είναι αξιόπιστα.
Μ'αρέσει ο παραλληλισμός σου μεταξύ Bill Gates και ...Τσιπρα . Αν και δεν ξέρω ποιος είναι (χμμ ίσως να μην είναι τόσο γνωστός όσο ο Gates) παίρνω μια ιδέα για το πιθανό βιογραφικό του από το πρόβλημα που προτείνεις.
Αγωνιά ο κ. Λεβέντης μπας και στο μέλλον τα παιδιά μιμηθούν τον κ. Bill Gates στην όρεξη για "κερδοσκοπία" και παράγουν αντίστοιχο έργο και πλούτο για τους ίδιους και την κοινωνία γύρω τους; Απ'όσο μπορώ να καταλάβω εγώ πάντως θα πρέπει να κοιμάται ήσυχος. Ο ίδιος και οι ομόλογοί του, κάνουν πολύ καλή δουλειά με το να αποτρέπουν να συμβεί αυτή η "καταστροφή" για τη νεολαία.

Εύστοχη παρέμβαση το κείμενό σου.

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Δεν αποκλείεται τα στοιχεία του CIA World Fact Book να είναι σωστά. Δεν πιστεύω ότι είναι συνωμοσία. Πιστεύω ότι είναι κακογουστιά να χρησιμοποιείς στα βιβλία διδασκαλίας σου στοιχεία από το WEB site μιας μυστικής υπηρεσίας. Και τεμπελιά. O Economist ας πούμε ποτέ δε θα τα χρησιμοποιούσε, ούτε τα βρεττανικά βιβλία δημόσιας εκπαίδευσης (βάζω στοίχημα ...). Υπάρχουν όντως διεθνείς οργανισμοί που δημοσιεύουν στατιστικές, όπως η World Bank και UN. Αυτό θα ήταν πιο δόκιμο. Εγώ υποθέτω πως απλώς ο τεμπέλης συγγραφέας βρήκε ότι υπήρχε πιο γρήγορα διαθέσιμο.

ioannisk είπε...

ManBlogg
Και εγω πιστεύω πως αυτό που ενόχλησε τον κ. Λεβέντη είναι ότι η πηγή είναι αμερικάνικη και ακόμα χειρότερα από την CIA.

Ας είναι καλά ο Bush και η παρέα του υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα για να κριτικάρεις και να καταδικάσεις τις ΗΠΑ αλλά έτσι και αλλιώς ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα είναι αστείρευτος.

O Τσίπρας ήταν ο υποψήφιος του ΣΥΝ για δήμαρχος Αθηναίων, 32 ετών και μας τον πλασάρανε (καλό marketing σίγουρα) σαν τον νέο αέρα στην πολιτική, η νέα γενιά κλπ. Αυτό που με ενόχλησε ήταν πως το CV του ήταν κενό (μόνο καταλήψεις είχε να αναφέρει), ο λόγος του ήταν ο κλασικός κενός λόγος που ακούγεται εδώ και 30 χρόνια και ότι ο Αλαβάνος διάλεξε (σχεδόν δικτατορικά) τον Τσίπρα αντί για τον Παπαγιαννάκη, τον οποίο εκτιμάω πάρα πολύ. Κάτι άλλο που με εξόργισε είναι πως είχε γεμίσει την Αθήνα με αφίσες, κατά τα άλλα ο ΣΥΝ είναι και της οικολογίας.



Δεν πρόλαβα να βάλω αυτή την παρατήρηση χθες βράδυ, ήταν αργά όταν ανέβασα το post.

Ένα φιλικό μου πρόσωπο με "κατηγόρησε" πως η σύγκριση Gates με Τσίπρα είναι άτοπη και ο δεύτερος είναι εύκολο θύμα. Διαφωνώ. Ο Τσίπρας είναι πολιτικός άρα είναι "καθήκον" μου σαν πολίτης να τον κρίνω και ανήκει στο ίδιο κόμμα με τον κ. Λεβέντη.

ioannisk είπε...

DeMasame Re
Καλώς όρισες στο blog μου.

Θα συμφωνήσω μαζί σου πως υπάρχουν και άλλες πηγές (πολλές) με παρόμοια στατιστικά και από εφημερίδες (economist) και από διεθνής οργανισμούς που δεν έχουν την αρνητική φήμη μίας κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Από την άλλη η συγκεκριμένη πηγή είναι δωρεάν και ελεύθερα προσβάσιμη σε όλους και αυτό είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τους μαθητές. Όταν ήμουνα παιδί σε αυτή την ηλικία είχα δωρεάν, λόγο του επαγγέλματος του πατέρα μου, πρόσβαση στις εκδόσεις της eurostat (Βασικές Στατιστικές της Κοινότητας ετήσια έκδοση), αυτό ήταν ένα πλεονέκτημα υπέρ μου που δεν το είχε η πλειοψηφία των μαθητών. Η συγκεκριμένη πηγή κάνει όλους τους μαθητές "ίσους" σε αυτό το θέμα.

Δεν ξέρω άρα δεν μπορώ να κρίνω αν η επιλογή των συγραφέων οφείλεται σε τεμπελιά, που ξέρεις μπορεί και να είναι πράκτορες :P

Πάντως ο economist χρησιμοποιεί web sites για πηγές, όχι πολύ συχνά αλλά το κάνει.

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Καλώς σας βρήκα.

Στο μεταξύ να και ένας συγκλονιστικός Στάθης Σταυρόπουλος στην Ελευθεροτυπία σήμερα για τα βιβλία της ΣΤ΄Δημοτικού.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=11733420

doctor είπε...

Η ιστορία στην πυρά του φανατισμού
* Τα θετικά στοιχεία του βιβλίου της Στ' Δημοτικού είναι ακριβώς εκείνα για τα οποία κατηγορείται



ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
«Η πατρίς μας είναι ασυγκρίτως γλυκυτέρα και από τα πουγκία σου [...] ματαίως κοπιάζεις, επειδή η ελευθερία μας δεν πωλείται, ούτ' αγοράζεται σχεδόν με όλους τους θησαυρούς της γης, παρά με το αίμα και θάνατον έως του τελευταίου Σουλιώτου». Το κείμενο αυτό περιέχεται στο νέο βιβλίο της Στ΄ Δημοτικού Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια, το οποίο έχει ξεσηκώσει πολλές αντιδράσεις με βασικό επιχείρημα ότι «αποεθνικοποιεί» τη σχολική ιστορία διδάσκοντας στα παιδιά μια «ουδέτερη και απονευρωμένη» ιστορία. Διακινείται μάλιστα και κείμενο που ζητεί την απόσυρση του εν λόγω εγχειριδίου, το οποίο υπογράφεται από πλοιάρχους και κτηνοτρόφους, νοικοκυρές και στρατιωτικούς, από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑΟΣ και τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρ. Σαρτζετάκη. Δεν είναι βεβαίως τυχαίο ότι μεταξύ των υπογραφών σπανίζουν εκείνες των ιστορικών, εφόσον είναι προφανές από το ίδιο το κείμενο ότι δεν είναι δυνατόν η «housewife» (sic) ή ο εργάτης από τη Γερμανία, που εμφανίζονται να υπογράφουν, να έχουν διαβάσει το βιβλίο και να έχουν διαμορφώσει άποψη περί της επιστημονικής και παιδαγωγικής του εγκυρότητας.

Αξίζει όμως να σχολιάσουμε α) ότι για το διδακτικό και επιστημονικό περιεχόμενο του εγχειριδίου έχουν γνώμη οι πάντες ανεξαρτήτως ιδιότητας, θεωρώντας προφανώς - στη χώρα όπου όλοι έχουν γνώμη για όλα - ότι ένα σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας μπορεί να υποστεί κριτικό έλεγχο και από μη ειδικούς, β) ότι ενώ το βιβλίο κατηγορείται για «αποσιώπηση, παραποίηση, απόκρυψη της αλήθειας», είναι ακριβώς οι κατήγοροί του που χρησιμοποιούν επιλεκτικά στοιχεία αποκρύπτοντας σκόπιμα την αλήθεια και διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενό του και τις ηθικές αξίες που καλλιεργεί, γ) ότι ένα βιβλίο 136 σελίδων για παιδιά 11-12 ετών, το οποίο καλύπτει πέντε αιώνες ιστορίας, θεωρείται ότι πρέπει να περιέχει μια πλήρη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης με όλες τις μάχες και όλους τους πρωταγωνιστές. Ας σημειώσουμε πάντως ότι η έκταση των σχετικών κεφαλαίων είναι αρκετά μεγάλη (Τουρκοκρατία 20 σελίδες και Ελληνική Επανάσταση 30 σελίδες), δ) ότι παρ' όλο που η ύλη της ιστορίας επαναλαμβάνεται δύο φορές στην υποχρεωτική εκπαίδευση, θεωρείται ότι κάθε εγχειρίδιο πρέπει να περιέχει ακέραιη ολόκληρη τη σχετική ύλη - επομένως η Στ' Δημοτικού και η Γ' Γυμνασίου πρέπει να έχουν προφανώς τα ίδια ακριβώς περιεχόμενα και ε) ότι το σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας θεωρείται ότι πρέπει να είναι ένας εξαντλητικός κατάλογος των πάντων εφόσον, ως μοναδικό, έχει την «ιερότητα» του αλάνθαστου και πλήρους.

Στην πραγματικότητα, τα θετικά στοιχεία του βιβλίου είναι ακριβώς εκείνα για τα οποία κατηγορείται: προσφέρει μια ποικιλία πληροφοριών από διαφορετικές πηγές που φωτίζουν τη ζωή του παρελθόντος σε όλες τις πτυχές της. Επιτέλους, δεν επαναλαμβάνει τις γνωστές προσωπογραφίες του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη αλλά μας μαθαίνει ότι υπήρξαν κι άλλοι, λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί, πρωταγωνιστές, οι οποίοι επίσης θυσίασαν τις περιουσίες και τη ζωή τους για την πατρίδα. Ενόχλησε κάποιους ότι προβάλλει μια άγνωστη (σε εκείνους) γυναίκα από τη Θράκη, τη Δόμνα Βισβίζη, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ακριβώς αυτό ανατρέπει τις κατασκευές της «παλαιοελλαδίτικης» ιστορίας εναντίον της οποίας οι ίδιοι ξιφουλκούν. Η ενσωμάτωση των «σιωπηλών πρωταγωνιστών» της ιστορίας στην αφήγηση αποτελεί μία από τις μεγάλες αρετές του βιβλίου και επιτρέπει στα παιδιά του δημοτικού να ταυτιστούν με πρόσωπα του παρελθόντος περισσότερο οικεία στη δική τους εμπειρία (όπως π.χ. το κεφάλαιο για την παιδική εργασία). Στοιχεία δημογραφικά, για την καθημερινή ζωή, την κοινωνία, την οικονομία και τον πολιτισμό σε όλες τις ιστορικές περιόδους που καλύπτει το βιβλίο, αποτυπώνουν με εύληπτη δομή την πολυπλοκότητα της ιστορικής πραγματικότητας, η οποία προφανώς - και ευτυχώς - δεν συρρικνώνεται σε μάχες, πολέμους, σφαγές και ήρωες πολεμιστές.

Εν τούτοις, η κύρια αιτία για το ότι τα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας τοποθετούνται, κάθε φορά που ξαναγράφονται, στο στόχαστρο μιας δημόσιας κριτικής είναι η μοναδικότητά τους και η παραγωγή και διανομή τους από το κράτος. Το γεγονός ότι υπάρχει ένα και μοναδικό εγχειρίδιο το κάνει εξαιρετικά ευάλωτο στην κριτική, εφόσον οι προσδοκίες είναι αυξημένες και αντιμετωπίζεται ως ένα είδος αυθεντίας. Εξ αυτού του λόγου, τα εγχειρίδια ανανεώνονται με πολύ αργούς ρυθμούς: η αδράνεια είναι ασφαλέστερη της καινοτομίας. Από την άλλη πλευρά, το κρατικό μονοπώλιο οδηγεί την κάθε κυβέρνηση και ειδικά τον υπουργό Παιδείας να λογοδοτεί για το περιεχόμενό τους, στοιχείο παράλογο σε μια δημοκρατική πολιτεία που κατοχυρώνει στο Σύνταγμά της την ελευθερία της διδασκαλίας, της επιστήμης και της έρευνας (στο περίφημο άρθρο 16). Δεν είναι βεβαίως τυχαίο ότι το σύστημα του κρατικού μονοπωλίου των σχολικών εγχειριδίων αποτελεί δημιούργημα της δικτατορίας του Ι. Μεταξά, οπόταν και ιδρύθηκε, το 1937, ο Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων.

Είναι καιρός να απελευθερώσουμε τα σχολικά βιβλία από τον δυσβάστακτο ρόλο της επιτομής κάθε επιστημονικής γνώσης και της ιστορικής «αλήθειας» και να ανακουφίσουμε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα από τις ψευδαισθήσεις του. Η σύγχρονη ιστορική εκπαίδευση οφείλει να μεταδίδει δημοκρατικές αξίες και όχι να εκτρέφεται από κάθε μορφής φανατισμούς.

Η κυρία Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

Το ΒΗΜΑ, 07/01/2007 , Σελ.: B47
Κωδικός άρθρου: B14958B471
ID: 282833

doctor είπε...

Αν μπείτε στην παρακάτω ιστοσελίδα
μπορείτε να κατεβάσετε σε pdf όλο το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού (βρίσκεται κάτω κάτω):
http://www.antibaro.gr/istoria.php

Φυσικά το προαναφερθέν site είναι για τα πανυγήρια.
Απλά και μόνο να σας πω ότι κάποιος αρθρογράφος του ξεκινά ένα άρθρο με παράθεση ενός περιαστικού μύθου: της περίφημης ρήσης του Κίσινγκερ για τους έλληνες...

Διάβασα πολλά από το βιβλίο.
Είναι εξαιρετικό και υπέρ της ειρήνης που είναι το ζητούμενο.
Δεν καταλαβαίνω γιατί να φανατίζονται παιδάκια και στις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Το ότι το βιβλίο βάλλεται εξίσου από ακροδεξιούς και από κομμουνιστές δείχνει ότι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση...

doctor

doctor

doctor είπε...

Νοέμβριος 1520, Στοκχόλμη.

Οι Δανοί πολιορκούν την Στοκχόλμη. Έπειτα από διαπραγματεύσεις ο βασιλιάς της Δανίας Kristian den andre, υπόσχεται αμνηστία σε όλους τους Σουηδούς που θα παραδοθούν, «παραγραφή» του μίσους, ειρήνη και αγάπη για τους δύο λαούς.
Προς τιμήν της «συμφωνίας» οργανώνεται γλέντι με καλεσμένους όλους τους επιφανείς Σουηδούς, εμπόρους, επιχειρηματίες, ευγενείς κλπ.
Ξαφνικά οι πόρτες κλειδώνονται από τους Δανούς στρατιώτες, και όλοι οι επιφανείς Σουηδοί αποκεφαλίζονται σε κεντρική πλατεία της Στοκχόλμης.

Ήταν το Σκανδιναβικό «Κυλώνειο Άγος».

Ήταν μια ιστορική «πουστιά» των Δανών, το επονομαζόμενο Stockholms Blodbad που μαζί με το δικό μας «Κυλώνειο Άγος» του 636 π.Χ. αποτελούν δύο περιπτώσεις ιστορικής ατιμίας και unfair playing.

Οι Σκανδιναβικοί γερμανικοί λαοί (Νορβηγοί, Δανοί, Σουηδοί) σφαζόταν επί αιώνες. Κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι το κοινό τους συμφέρον είναι η ειρήνη, η συμφιλίωση και η συνεργασία. Ξέχασαν έτσι και το Blodbaden και όλα τα υπόλοιπα και:
Ίδρυσαν το Norden, καταργήσανε τα σύνορά τους, τους μεταξύ τους φόρους στο εμπόριο, και έκτοτε ζουν ειρηνικά και ευημερούν επενδύοντας στο κράτος πρόνοιας και όχι σε ηλίθιους εξοπλισμούς.

Πίνουν μαζί μπύρες στα μπαρς της Κοπεγχάγης, ή απέναντι στο Μάλμε ή στο Όσλο, νιώθουν «αδέλφια» και έχουν βάλει στην παρέα τους και τους μογγολικής καταγωγής Φινλανδούς.
Συνεργάζονται ακόμη και στα επουσιώδη: Αλληλοψηφίζονται στην Eurovision, και πρόσφατα έστησαν το Δανία-Σουηδία 2-2 στο πρόσφατο Euro πετώντας έξω τους Ιταλούς.
Όσο για τα της ιστορίας τους, «περασμένα ξεχασμένα», με αυτά θα ασχολούνται;

Πόσο απλή είναι η ιστορία μερικές φορές...

doctor

ioannisk είπε...

DeMasame Re
Με πρόλαβες εν μέρη μιας και το επόμενο post μου αναφέρει τον στάθη της Ελευθεροτυπίας.

Τον στάθη δεν τον εκτιμάω καθόλου, ευελπιστώ να γράψω ένα post με τους λόγους.

Για το συγκεκριμένο του άρθρο θέλω να πω μόνο ότι αντιφάσκει απίστευτα. Αρχίζει το άρθρο του με την ρητωρική ερώτηση "Ολα όσα λέει ο Χριστόδουλος είναι λάθος;" (η απάντηση είναι: Προφανώς όχι). Στην συνέχεια αναφέρει το Υπεξ των ΗΠΑ και τον Σόρος με ένα τρόπο που εννοεί πως ότι κάνουν είναι λάθος, απάντησα πριν αν αυτό στέκει.

Υποθέτω πως το άρθρο του ΔΟΛ και την παρέμβαση του Λιάκου που αναφέρει είναι το ακόλουθο: http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18743&m=P24&aa=1 Το άρθρο μου το έδωσε ο doctor στο προηγούμενο post μου.
Εδώ επέτρεψε μου να κάνω μία παρένθεση γιατί η αναφορά στον Λιάκο είναι σημαντική για εμένα (και συνδέεται με το επόμενο post μου και με 2-3 άλλα που θέλω να γράψω). Ο Λιάκος είχε γράψει ένα βιβλίο (Πως Στοχάστηκαν το Έθνος Αυτοί που Ήθελαν να Αλλάξουν τον Κόσμο;, Πόλις, Αθήνα, 2005) το οποίο αναλύει την δημιουργεία των εθνών ήταν "απάντηση" σε ένα βιβλίο του Σβορώνου και σου προτείνω να το διαβάσεις. Το βιβλίο του Σβορώνου το χρησιμοποιούν σαν αναφορά διάφοροι εθνικιστές για να έχουν άλοθι μιας και ο Σβορώνος θεωρείται Μαρξιστής (Mon dieu!).

Τις ύβρεις του στάθη (και την κακοήθεια του) την προσπερνάω, αφορά την διοίκηση της εφημερίδας. Αν αυτή πιστεύει πως τέτοιος λόγος (είναι και γραπτός που να πάρει!) βοηθάει το προφίλ μιας ποιοτικής εφημερίδας πάω πάσο.

Τα σχολικά βιβλία (ειδικά της ιστορίας) ευθύνονται για την δημιουργεία στερεοτύπων και προκαταλήψεων για τους άλλους. Για αυτό τον λόγο πρέπει να είναι ουδέτερα και όχι κυρήγματα μίσους πόσο μάλλον που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αποβάλουμε ποτέ αυτά τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις. Αν θυμάσαι μετά τα ζεϊμπέκικα της Ελληνο-Τουρκικής φιλίας των σεισμών είχε αποφασιστεί να δημιουργηθεί μία ελληνο-τουρκική επιτροπή ακαδημαϊκών που θα αφαιρούσε τα hate-speaches από τα σχολικά βιβλία των δύο χωρών. Αυτό το θετικότατο βήμα για το μέλλον των 2 χωρών απέτυχε μετά τις αντιδράσεις των γνωστών - άγνωστων, τραγικό!

ioannisk είπε...

doctor
Πολύ καλό και αυτό το άρθρο που μου δίνεις. Δεν έχω άποψη για το βιβλίο (και δεν θέλω να πέσω στην κατηγορία "ότι για το διδακτικό και επιστημονικό περιεχόμενο του εγχειριδίου έχουν γνώμη οι πάντες ανεξαρτήτως ιδιότητας"), άλλωστε ο σκοπός του post ήταν να σχολιάσει μία ερώτηση στην βουλή που μου φάνηκε πολύ φάλτσα.

Για την άποψη μου σχετικά με τον ρόλο των σχολικών βιβλίων απάντησα στον demasame re.

Θα ήθελα να σημειώσω πως η Νορβηγία βρίσκοταν υπό Σουηδική κατοχή μέχρι το 1905, δηλαδή πολύ πρόσφατα, και εμείς απαιτούμε "συγνώμες" για το 1204...

doctor είπε...

Πρέπει λέει τα παιδιά να μαθαίνουν για μάχες, φόνους και μακελειά διότι ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κράτη στήθηκαν με αίμα και όλα τα έθνη έγιναν κράτη μέσα από φονικές μάχες και εκατόμβες νεκρών.
Όλα;
Έψαξα αρκετά και μια και ανέφερες Γιάννη τη Νορβηγία, ορίστε:

1) Στις 7 Ιουνίου 1905 η Νορβηγία διακήρυξε την διάλυση της ένωσης με την Σουηδία. Η Σουηδία δέχτηκε την διακήρυξη και την απόσχιση της Νορβηγίας. Έτσι απλά, οι ξενέρωτοι οι βάρβαροι...

2) Τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου 1992, γεννήθηκαν η Τσεχική Δημοκρατία και η Σλοβακική Δημοκρατία. Η διάλυση της Τσεχοσλοβακίας, όπως και η "Βελούδινη Επανάσταση" του 1989, έγιναν τελείως ειρηνικά. Οι δύο δημοκρατίες, ως νόμιμοι διάδοχοι της Τσεχοσλοβακίας, αναγνωρίστηκαν αμέσως από όλα τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς.

3) Το 1961 και τα δύο μεγάλα κόμματα ευνοούσαν την ανεξαρτησία της Μάλτας. Το Εθνικιστικό Κόμμα, έχοντας την υποστήριξη της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, κέρδισε τις εκλογές του 1962 και ο Ολίβιερ έγινε πρωθυπουργός. Η Μάλτα έγινε ανεξάρτητο κράτος στο πλαίσιο της Κοινοπολιτείας στις 21/9/64. Το 1974 απεχώρησε και από αυτήν. Τα βρετανικά στρατεύματα αποχώρησαν τον Μάρτιο του 1979.

4) Η ανεξαρτησία της Σλοβενίας επήλθε αναίμακτα και ειρηνικά, με εξαίρεση κάποιες αψιμαχίες που είχαν ως αποτέλεσμα μόλις 18 νεκρούς (όσοι σκοτώνονται εδώ σε ένα Σαββατόβραδο σε τροχαία).

5) Να θυμίσω την Λιθουανία, όπου υπήρξαν μόνο 13 νεκροί πολίτες στα γεγονότα της 13/1/1991 κατά την κατάληψη του κτιρίου της ραδιοτηλεόρασης από τις σοβιετικές δυνάμεις, και επτά Λιθουανοί συνοριακοί φρουροί τον Ιούλιο του 1992 από τις ειδικές δυνάμεις του σοβιετικού υπουργείου Εσωτερικών.

6) Η Ισλανδία έγινε ανεξάρτητη στις 17/7/1944, όταν η συνθήκη που την ένωνε με τη Δανία τερματίστηκε. Οι Δανοί δέχτηκαν την επιθυμία των Ισλανδών για ανεξαρτησία.

7) Όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα κατά του Γκορμπατσώφ τον Αύγουστο του 1991, το Ανώτατο Συμβούλιο της Λετονίας ανακήρυξε αμέσως την πλήρη ανεξαρτησία της χώρας και αμέσως μετά το τοπικό Κ.Κ. απαγορεύτηκε και ο ηγέτης του συνελήφθη. Η ανεξαρτησία της Λετονίας αναγνωρίστηκε αμέσως από πολλές χώρες και το Σεπτέμβριο το Κρατικό Συμβούλιο της ΕΣΣΔ αναγνώρισε επισήμως την ανεξαρτησία της Λετονίας. Η χώρα έγινε δεκτή στον ΟΗΕ στις 17 Σεπτεμβρίου.

8) Σουηδία, Ελβετία. Τα ίδια, χάρη στην φιλειρηνική τους τοποθέτηση, την ουδετερότητά τους και την απέχθειά τους προς τον πόλεμο.
Η Σουηδία έχει να πολεμήσει από το 1814!!!

Ελβετία, 1847: Καμιά δύναμη δεν μπορούσε να εμποδίσει πια την μεταρρύθμιση του κράτους. Άρχισε η εποχή που θα εξαφάνιζε τους τοπικιστικούς ανταγωνισμούς, στην οποία θα πραγματοποιείτο η ισορροπία μεταξύ πόλεων και υπαίθρου, μεταξύ διαφορών εθνικής καταγωγής και μεταξύ παλιών θρησκευτικών αντιθέσεων. Άρχιζε η εποχή της ανεξιθρησκίας και της δημοκρατίας.
Η παιδεία υπήρξε το μεγάλο υπόβαθρο για αυτή την κοινωνική σύμπνοια. Ο ελβετικός διαφωτισμός είδε να ακμάζουν η παιδαγωγική του Ζαν Ζακ Ρουσώ και του Πεσταλότσι, το τραγούδι του Φον Χάλερ, ο προρομαντικός λυρισμός του Σ.Γκέσνερ...

*Μετά το θάνατο του Κάρολου ΙΒ΄, η Σουηδία υπέγραψε συνθήκες ειρήνης με τις Πολιτείες του Ανοβέρου, του Βρανδεμβούργου, της Δανίας και με τη Ρωσία (1721), ξεκινώντας μια περίοδο φιλελεύθερης διακυβέρνησης, κοινοβουλευτικού τύπου, παρόμοιο με τον αγγλικό.

9) Μαυροβούνιο, έτος 2006, ανεξάρτητο μέσω δημοψηφίσματος. Έτσι απλά.

Πηγή: Παγκόσμιος Άτλας, εκδόσεις Δομή, 3ος τόμος.

doctor

ioannisk είπε...

doctor
Διαφωνώ με μερικά από τα παραδείγματα σου (όπως για την Ισλανδία, το 1944 η Δανία ήταν υπό ναζιστική κατοή, ή τις χώρες που προήλθαν από την Γιουγκοσλαβία).

Αλλά όσοι υποστηρίζουν ότι "Πρέπει λέει τα παιδιά να μαθαίνουν για μάχες, φόνους και μακελειά διότι ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κράτη στήθηκαν με αίμα και όλα τα έθνη έγιναν κράτη μέσα από φονικές μάχες και εκατόμβες νεκρών." καλό είναι να πάνε για εξετάσεις στο Δαφνί...

Μάρκος είπε...

"Πρέπει λέει τα παιδιά να μαθαίνουν για μάχες, φόνους και μακελειά διότι ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κράτη στήθηκαν με αίμα και όλα τα έθνη έγιναν κράτη μέσα από φονικές μάχες και εκατόμβες νεκρών.
Όλα;"

Ρε σεις, έχετε μιλάμε πολύ πλάκα!

Γεννάει το μυαλουδάκι σας υποθετικές ερωτήσεις, υποθετικές αντιρρήσεις και υποθετικές υποθέσεις ("λέει") και κάθεστε και βασανίζεστε να τις απαντήσετε!

Ποιος "λέει" αυτό που λες; πού το "λέει"; για πες μας.

Γιατί εγώ εντελώς άλλα πράγματα διάβασα εκεί που για σας δε βρίσκετε τίποτα χρήσιμο.

ioannisk είπε...

Μάρκο
Καλώς ήρθες στο Blog μου.

Στο Blog σου σχετικά με το θέμα λες:
"Ακούστηκαν και πάλι οι γνωστοί αφορισμοί από αριστερόστροφους νέους ανθρώπους. ... Η ρίψη επιθέτων είναι χαρακτηριστικό τους." και εσύ μας χαρίζεις (εμένα και του doctor δεν ξέρω αν βάζεις και τρίτο) επίθετα (Γεννάει το μυαλουδάκι σας υποθετικές ερωτήσεις). Κάνω λάθος;

Να θέσω αλλιώς το θέμα:
Το μάθημα της ιστορίας μπορεί να είανι ένα εργαλείο για την αναπαραγωγή του μίσους ενάμεσα στους λαούς ή ως εργαλείο ώστε οι μαθητές να μάθουν μερικά βασικά πράγματα για το πως δημιουργήθηκε η τωρινή κοινωνία χωρίς πολιτικούς δογματισμούς.

Πρωτιμάω την δεύτερη λύση.

Οι ερωτήσεις δεν είναι καθόλου υποθετικές αλλά 100% πραγματικές και το αποτέλεμσα τους το βλέπουμε και στην Ελλάδα και στην Τουρκία.

Μάρκος είπε...

Έβαλα κανένα επίθετο; εγώ απλά ρώτησα να μάθω ΠΟΥ στην ευχή είδες το ερώτημα που λες ότι το βλέπεις παντού! Και δε μου απάντησες! Πουθενά δεν το είδες. Στο μυαλό σου το γέννησες. Αυτό λέω. Κανένα επίθετο. Και μη συγκρίνεις με το τι γράφουν άλλοι διότι απόλυτο δίκιο είχα και εκεί και το ξέρεις.

ioannisk είπε...

Μάρκος
Νομίζω πως το "Γεννάει το μυαλουδάκι" και το "Ρε σεις, έχετε μιλάμε πολύ πλάκα!" είναι επίθετα :)

Όσον αφορά την σύγκριση οι ύβρις είναι ποιο συνηθισμένες στο "στρατόπεδο" των Ελληναράδων, τουλάχιστον αυτό βλέπω στα blogs.

doctor είπε...

Πριν απαντήσω, μπήκα στο blog του Μάρκος.
Τετριμμένα και ανιστόρητα ιδεολογήματα, ασυναρτησίες περί υπάρξεως κρυφού σχολειού και στα links του έχει το... αντίβαρο, οπότε όσο φιλότιμο κι αν έχω, όση συγκατάβαση και αλτρουισμό κι αν δείξω, η πιθανότητα ύπαρξης στοιχειώδους διαλόγου με άτομο που ζει μέσα σε αναπόδεικτα δόγματα θεωρείται ως σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας και κυρίως χάσιμο χρόνου τον οποίο δεν χαραμίζω για θρησκόληπτους, εθνικιστές και σκοταδιστές.

Γιάννη οι υβριστικές εκφράσεις είναι το ψωμοτύρι αυτών των φερεφώνων που ακόμη τρέφονται με τα ιδεολογήματα της χούντας και των μεσαιωνικών αντιλήψεων.

Ετοιμάσου ν' ακούσεις και χειρότερα.
Δεν έχουν επιστημονικά επιχειρήματα, αναπαράγουν τις αερολογίες του αντίβαρου ή της ομάδας ορθόδοξης δογματικής έρευνας.

doctor

ioannisk είπε...

doctor
"η πιθανότητα ύπαρξης στοιχειώδους διαλόγου"

Έχω βίτσιο και προσπαθώ να κάνω διάλογο σε τέτοια Blogs.

Μάρκος είπε...

Εσύ που κάνεις και διάλογο, θα μου πεις που είδες το ερώτημα που πας να απαντήσεις;

πόσες φορές περιμένεις να το ξαναρωτήσω για να πάρω μία συγκεκριμένη απάντηση;

Ευχαριστώ.

doctor είπε...

Μάρκος said...
Εσύ που κάνεις και διάλογο, θα μου πεις που είδες το ερώτημα που πας να απαντήσεις;

πόσες φορές περιμένεις να το ξαναρωτήσω για να πάρω μία συγκεκριμένη απάντηση;

Ευχαριστώ.

------------
Άντε, ας προσπαθήσω.

Λοιπόν, το ερώτημα το θέτουν (ως απάντηση) ΟΛΟΙ όσοι θέλουν να γίνονται ακριβείς και παραστατικές περιγραφές των μαχών και των δεινών που υπέστη ο ελληνισμός, ώστε να μην ξεχάσουμε το πως είμαστε όπως είμαστε και λοιπά και λοιπά.
Την ερώτηση την έχω δεχτεί από όλους αυτούς-ναι, κάποτε συζητούσα σοβαρά με αυτούς-,
την έχω ακούσει από πάρα πολλούς τηλε-ιερείς σε παράθυρα, από πολλούς τηλεπωλητές βιβλίων, από κορυφαία στελέχη του ΛΑΟΣ, από τον κ.Ψωμιάδη, τον κ.Παπαθεμελή και γενικά από ό,τι πιο σκοταδιστικό υπάρχει.
Τώρα αν θέλεις να σου γράψω τι ώρα την άκουσα, τι μέρα ήτανε, τι κοστούμι ή τι ράσο φόραγε ο ερωτών θα σε απογοητεύσω αλλά κρατάω την ουσία και όχι τον τύπο.

Εσείς οι εθνεγέρτες, οι βλέποντες παντού συνωμοσίες εβραίων, αμερικανών και λοιπών εναντίον της ένδοξης Ελλάδος, οι γενικά Βαλκανικά και όχι ευρωπαϊκά σκεπτόμενοι, καλό θα είναι να καταλάβετε ότι η εποχή που θα θέλατε να ζείτε έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί το 1974 και μέχρι να εφευρεθεί η μηχανή του χρόνου και να πάτε προς Μεταξά εποχή, απλά θα είστε στο περιθώριο και είναι κρίμα για όλους σας.

doctor

doctor είπε...

Και μιας και έχεις ως μπούσουλά σου το ... αντίβαρο, το οποίο αναπαράγει το μύθο της δήλωσης του Κίσινγκερ, διάβασε προσεκτικά το παρακάτω και αναλογίσου τι πραγματικά πιστεύεις και αν αξίζει να καταστρέφεις το μυαλό σου κυνηγώντας μάγισσες:

"Το εθνικό μας κατενάτσιο"

Μια είδηση που δημοσιεύτηκε στην αγγλόφωνη τουρκική εφημερίδα «Turkish Daily News» υπέστη μια ενδιαφέρουσα περιήγηση στον ελληνικό Τύπο. Ο πρώην υπουργός των ΗΠΑ κ. Χένρι Κίσινγκερ φέρεται να δήλωσε προ τριετίας σε δημόσια ομιλία του στην Ουάσιγκτον ότι «ο ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει κλπ.».

Η φερομένη ως δήλωση Κίσινγκερ ταξίδεψε σε μια μερίδα του ελληνικού Τύπου («Οικονομικός Ταχυδρόμος», «Νέμεσις», «Εστία») προκαλώντας τον διαγγελματικό οίστρο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρ. Σαρτζετάκη, το επιφυλλιδογραφικό ενδιαφέρον του κ. Χρ. Γιανναρά («Καθημερινή») και την περιέργεια πολλών. Ο κ. Γιανναράς, μάλιστα, καυτηρίασε την «αδιαφορία στην Ελλάδα για την προκλητικά ωμή δήλωση Κίσινγκερ», γεγονός που θεώρησε «απτή απόδειξη ότι η στρατηγική που εισηγήθηκε ο πολύς Χένρι έχει τεθεί σε εφαρμογή με εντυπωσιακά κιόλας αποτελέσματα».

Εν συνεχεία η φερομένη ως δήλωση Κίσινγκερ διεψεύσθη από το γραφείο του πρώην υπουργού Εξωτερικών μετά από ερώτημα έλληνα πολίτη. Το γεγονός κατεγράφη στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» και γνωστοποιήθηκε στην «Καθημερινή» με επιστολή του κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτου, γεγονός που προκάλεσε οξύτατη επίθεση του κ. Γιανναρά και του κ. Σαρτζετάκη κατά του κ. Αλιβιζάτου! Επάνω που μας χρώσταγαν, δηλαδή...

Αυτά ως προς το συγκεκριμένο περιστατικό. Θα μπορούσε κανείς να ανακράξει χαιρέκακα «την πάτησαν οι Ελληνάρες!» αλλά δεν νομίζω ότι είναι εκεί το πρόβλημα. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που κατασκευασμένα γεγονότα επιστρατεύονται για να τεκμηριώσουν ιδεολογικά επιχειρήματα και πολιτικούς συλλογισμούς. Προσφάτως ακόμη επιστρατεύθηκε από διάφορα μέσα ενημέρωσης ένα υποτιθέμενο non-paper των συζητήσεων Κλίντον - Σημίτη το οποίο καταγγέλθηκε ως πλαστό και κατασκευασμένο έγγραφο τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από την αμερικανική πρεσβεία. Παρά ταύτα, είς εκ των προαγωγών του εγγράφου ακούστηκε σε κανάλι να λέει: «Συζητάμε αν είναι πλαστό ή δεν είναι αντί να συζητάμε για το περιεχόμενό του, γι' αυτά που λέει!». Κατ' αυτόν, το περιεχόμενο τυγχάνει έγκυρο, ακόμη κι αν το έγγραφο είναι πλαστό. Θέμα λογικής και θράσους...

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης, λοιπόν, δεν βρίσκεται μόνο στα περιστατικά. Αλλωστε, όλοι λίγο - πολύ ξέρουμε περί Κυρίου Χρήστου, δεν περιμέναμε τον Κίσινγκερ. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στην επιστράτευση και στην εκμετάλλευση από ανθρώπους κατά τεκμήριο σοβαρούς μιας είδησης εξαρχής αμφιβόλου προέλευσης, εξ ορισμού αμφισβητούμενης εγκυρότητας και, πάντως, βλακώδους περιεχομένου. Η διάψευση που ακολούθησε ήταν μάλλον περιττή και κατά βάθος αυτονόητη.

Εξαρχής θα μπορούσε κανείς βασίμως να υποθέσει ότι αποκλείεται ο δρ Κίσινγκερ να έχει τρεις σκασίλες, εκ των οποίων η μία είναι πώς θα πλήξει τους Ελληνες. Αλλά ακόμη κι αν τα των Ελλήνων τρόπαια τύχαινε να τον κρατούνε ξάγρυπνο, ακόμη κι αν απεργαζόταν σε σκοτεινές συνωμοσίες τα μύρια όσα κατά της ελληνικής γλώσσας, ακόμη κι αν ακούει Ορθοδοξία και του σηκώνεται η τρίχα κάγκελο, αποκλείεται να δήλωνε τέτοιες κουταμάρες και δη δημοσίως, σε διάλεξη στην Ουάσιγκτον. Αντε να δεχθώ ότι ο Κίσινγκερ είναι «ανθέλλην» (τι έκφραση κι αυτή!) αλλά αποκλείεται να δεχθώ ότι είναι βλαξ!

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι τι είπε ή τι δεν είπε ο Κίσινγκερ (παρ' όλο που η χρήση πλαστού ή παραποιημένου αποδεικτικού υλικού δεν αποτελεί και την εντιμότερη πνευματική πράξη...) αλλά γιατί επιστράτευσαν αυτόν τον αμφισβητούμενο Κίσινγκερ διακινδυνεύοντας τις συνέπειες που προέκυψαν. Γιατί τόσοι καλοί άνθρωποι στην Ελλάδα αισθάνονται να ζουν σε καθεστώς γενικευμένης και αναπόδεικτης συνωμοσίας εις βάρος της εθνικής τους υπόστασης; Και γιατί αισθάνονται την ανάγκη να πέσουν με τα μούτρα στα πρώτα ίχνη αποδεικτικού υλικού, έστω και αμφισβητούμενου, αντί να γελάσουν με τις εκκεντρικές αυτές απόψεις; Γιατί αυτή η κατάσταση πολιορκίας; Τι τους απειλεί; Τι τους τρομάζει;

Η απάντησή μου είναι εξαιρετικά απλή. Αντιδρούν έτσι επειδή η σχολή σκέψης την οποία εκφράζουν δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, χωρίς απειλή, χωρίς την ανομολόγητη παραδοχή μιας εξυφαινόμενης συνωμοσίας· μιας συνωμοσίας που με τη σειρά της δικαιολογεί την εσωστρεφή και αμυντική στάση που πρεσβεύουν. Αμύνονται επειδή κάποιος τους απειλεί, τους απειλεί ύπουλα, συνωμοτικά και ακατάπαυστα. Η συνωμοσία δεν τεκμηριώνεται από πουθενά; Μα αυτό ακριβώς την αποδεικνύει επικίνδυνη και φταίμε εμείς, οι υπόλοιποι, που δεν καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο να τρέξουμε στους προμαχώνες.

Η συνωμοτική ανάγνωση της Ιστορίας δεν είναι ασφαλώς νέο φαινόμενο ούτε ουδέτερο ιδεολογικά. Γράφοντας για τη Γαλλική Επανάσταση, ο Ζακ Γκοντεσό σημείωνε ότι όλη η αντεπαναστατική ιδεολογία εμπεριείχε μια θεωρία της συνωμοσίας. Η επαναστατική διαδικασία συνοψιζόταν στη συνωμοτική παρέμβαση των Ιακωβίνων και των μασόνων. Ο περίφημος αβάς Μπαριέλ και ακολούθως ο Ζοζέφ ντε Μεστρ ήταν οι πρώτοι διδάξαντες. Σε ολόκληρο τον 19ο και στον 20ό αιώνα το σύνολο της ακροδεξιάς και φασίζουσας σκέψης (αλλά και μιας απλουστευτικής «αριστερής» αντίληψης...) συνέχισε να εμπλουτίζεται και να στηρίζεται στον φόβο της συνωμοσίας κατά της καθεστηκυΐας τάξης αλλά, κυρίως, κατά της κοινωνικής, εθνικής, ακόμη και φυλετικής ευταξίας.

Ο μύθος της σιωνιστικής συνωμοσίας (στην τεκμηρίωσή του συναντούμε άλλο ένα πλαστογράφημα, τα περίφημα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών») τροφοδότησε τα πιο ακραία αντισημιτικά παραληρήματα, άνοιξε διάπλατα τον δρόμο στον εθνικο-σοσιαλισμό και σε αρκετές ακόμη εκτροπές. Ο φασισμός του Μεσοπολέμου ήταν, πάνω απ' όλα, το μείγμα ενός φόβου και μιας νοσταλγίας. Και υπενθυμίζω ακόμη ότι ρητώς κι ομολογημένα ο φασισμός ήταν μια αντίδραση κατά «του διεθνισμού και του κοσμοπολιτισμού», μιας απειλής που τότε (όπως και τώρα;) υπονόμευε τα «εθνικά χαρακτηριστικά», τα «εθνικά δεδομένα», την «εθνική καθαρότητα». Την απειλή αυτή συγκροτούσαν ο «διεθνής εβραϊσμός», η «διεθνής μασονία», το «κοσμοπολίτικο χρηματιστηριακό κεφάλαιο» και γενικώς ό,τι ξέφευγε από ένα απίστευτα στριμωγμένο εθνικό κοστούμι.

Η ρητορική μοιάζει απίστευτα· σε σημείο που να ταυτίζεται ή που να αναπαράγεται πιστά. Το ιδεολογικό υπόστρωμα της ευαισθησίας δεν είναι ουδέτερο ούτε ακίνδυνο ούτε καλοπροαίρετο. Τουλάχιστον ο φασισμός του Μεσοπολέμου μαζί με την απειλή ανεμείγνυε και λίγη νοσταλγία. Και, τουλάχιστον, αυτοί που γοητεύτηκαν από τη νεφελώδη παρακμιακή λογική του είχαν το ελαφρυντικό ότι τότε δεν ήξεραν τις συνέπειες, δεν είχε έλθει ακόμη ο λογαριασμός. Σήμερα;

Ακόμη όμως κι αν παραδεχθούμε ότι το ζητούμενο είναι απλώς να απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας πάνω σε μια ταυτότητα που απειλείται ­ από τον Κίσινγκερ ή από κάποιον άλλον· αν δεχθούμε ότι καλούμαστε να προστατεύσουμε κάτι, σε σημείο που να μην αλλάξει τίποτα, τότε δεν χρειάζεται καμία απόδειξη συνωμοσίας· καμία φιλολογία περί ελληνικότητας, γλώσσας, θρησκείας, ιστορικών αποθεμάτων κι άλλων τινών. Είναι μια τυπική συντηρητική παρότρυνση, σύμφωνα μάλιστα και με τον καλύτερο ορισμό του Ντισραέλι: καλούμαστε να συντηρήσουμε, τελεία και παύλα. Ενα απέραντο εθνικό κατενάτσιο σε ρυθμό «Ελεύθερων Πολιορκημένων».

Το πρόβλημα είναι ότι σε μια εποχή που όλα αλλάζουν οι συντηρητισμοί παρασύρονται ακατάπαυστα και σχεδόν φυσιολογικά. Δεν είναι θέμα επιλογής αλλά ροής των πραγμάτων. Γι' αυτό και η κυρίαρχη ιδεολογική σύγκρουση της εποχής μας δεν εκδηλώνεται στον άξονα συντήρηση/αλλαγή αλλά στη μορφή της αλλαγής, στο περιεχόμενο του εκσυγχρονισμού. Η αλλαγή, με άλλα λόγια, δεν είναι το ζητούμενο, είναι το δεδομένο.

Παραδέχομαι ότι άνθρωποι κλειστής παιδείας και, κυρίως, εσωστρεφούς νοοτροπίας δεν είναι εύκολο να βαδίζουν συμφιλιωμένοι με τις αλλαγές που συντελούνται γύρω τους. Ζουν σε μια κοινωνία, σε μια Ελλάδα, σε έναν κόσμο που δεν τους αρέσει πια, που δεν τον κατανοούν και δεν τον ευχαριστιούνται. Ισως γι' αυτό τελικώς να επιστρατεύονται κι οι διάφορες συνωμοσίες: όχι μόνο ως απειλή εναντίον όλων αλλά και ως ερμηνευτικός μηχανισμός μιας αλλαγής την οποία ορισμένοι δεν μπορούν να κατανοήσουν, άρα και να αποδεχθούν.

Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ

Το ΒΗΜΑ, 28/09/1997 ,
Σελ.: B02
Κωδικός άρθρου: B12448B021