Ο ΟΣΕ του 2007

Χθες βράδυ πήγα στον σταθμό Λαρίσης να παραλάβω την κοπέλα μου που ερχόταν από την Θεσσαλονίκη. Το τρένο της ήταν το Intecity express η "ναυαρχίδα" του ΟΣΕ, σίγουρα θα θυμόσαστε τις πομπώδεις τελετές όταν γίνονται εγκαίνια μερικών χιλιομέτρων "σύγχρονων και Ευρωπαϊκών προδιαγραφών". Η διαδρομή κανονικά κρατάει 4 ώρες και 15 λεπτά. Το τρένο έπρεπε να φτάσει στις 23:16 και εγώ πήγα στον σταθμό κατά τις 11.

Μετά από λίγο τηλεφωνηθήκαμε και μου είπε πως το τρένο είχε καθυστέρηση. Είχα μόλις κοιτάξει τους πίνακες με τις ώρες άφιξης και δεν έλεγαν τίποτα για καθυστέρηση, τους ξανακοίταξα για να δω μήπως έχουν ενημερωθεί και πράγματι δεν έγραφαν τίποτα. Της είπα πως κάνει λάθος και πως το τρένο θα φτάσει στην ώρα του, άλλωστε είναι τρένο όχι αεροπλάνο.

Κατά τις 23:15 βγήκα στην αποβάθρα και άρχισα να περιμένω. Περίμενα, περίμενα, περίμενα. Για να μην το κουράζω το τρένο έφτασε στις 23 και 47.

31 λεπτά καθυστέρηση χωρίς καμία ειδοποίηση (ναι ακόμα οι πίνακες έλεγαν ότι το τρένο θα φτάσει στην ώρα του). 31 λεπτά καθυστέρηση σε ένα μέσο σταθερής τροχιάς που αντικειμενικά έχει μόνο μία γραμμή. 31 λεπτά καθυστέρηση για την "ναυαρχίδα" του ΟΣΕ.

Τις προηγούμενες μέρες χρησιμοποιήσα 3-4 φορές τρένο στο Βέλγιο. Για παράδειγμα την Παρασκευή 29/12 έκανα την διαδρομή Βρυξέλλες - Βατερλό γύρω στις 6 το απόγευμα, δηλαδή την ώρα αιχμής. Ακόμα χειρότερα είχε πιάσει φωτιά σε ένα βαγόνι σε έναν από τους 3 κεντρικούς σταθμούς των Βρυξελλών. Όλα τα τρένα, και ήταν πάρα πολλά, ήταν στην ώρα τους. Έχει πολύ πλάκα να ακούς τους Βέλγους να διαμαρτύρονται για τα "χάλια" της SNCB (Ο Βέλγικος ΟΣΕ).

Η περίφημη πραγματική σύγκλιση θα αργήσει πάρα πολύ, σίγουρα όμως μέχρι να πραγματοποιηθεί θα είμαστε θεατές σε πολλές πομπώδεις τελετές εγκαινίων μερικών χιλιομέτρων "σύγχρονων και Ευρωπαϊκών προδιαγραφών".

Θυμήθηκα και μία άλλη πρόσφατη ιστορία με τον ΟΣΕ του 21ου αιώνα. Πριν από λίγες μέρες είχα πάει στο Γκάζι, όταν πήγα να διασχύσω τις ράγες παρατήρησα πως κουνιόντουσαν οι μπάρες. Σταματάω και κοιτάω πως πράγματι κατέβαιναν οι μπάρες γιατί ερχόταν τρένο. Πρώτο σοκ η ελλιπέστατη σήμανση και πως δεν ήταν αυτόματες αλλά υπήρχε φύλακας (έτσι ονομάζεται;). Δεύτερο και καλύτερο σοκ, ο φύλακας κατέβαζε τις μπάρες με μανιβέλα, δεν υπάρχει ούτε αυτόματος μηχανισμός για να ανεβοκατεβαίνουν οι μπάρες.

Το τραγικό είναι πως αν αύριο κάποια κυβέρνηση αποφασίσει να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΣΕ ή να τον εξυγιάνει θα βγουν οι Αλαβάνοι και θα λένε πως η κυβέρνηση ξεπουλάει την κρατική περιουσία. Θα μου πείτε πως έχει δίκαιο, μπάρες με μανιβέλα το 2007 είναι μουσειακό αντικείμενο άρα πρέπει να μείνουν στην περιουσία του κράτους :)))

Υ.Γ. Σήμερα δίαβασα στο BBC το ακόλουθο άρθρο: The bullet train bites in Taiwan. Η Ταϊβάν χώρα με πιο δύσκολη γεωγραφία από της Ελλάδας και πολύ ποιο πυκνοκατοικημένη απέκτησε bullet train για να συνδέει τις αντίστοιχες Αθήνα και Θεσσαλονίκη...