Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 20, 2006

Ο κύριος Παπούλιας

Διάβασα σήμερα στις εφημερίδες, O Kάρολος Παπούλιας στη Γερμανία: H Eλλάδα δεν έχει παραιτηθεί από τις απαιτήσεις της, ότι ο κ. Παπούλιας ζήτησε από την Γερμανική κυβέρνηση αποζημιώσεις για τον Β’ΠΠ και μου γεννήθηκαν μερικές απορίες για τον κ. Παπούλια και για τον θεσμό του προέδρου γενικά.

Δεν τρέφω καμία εκτίμηση για τον Παπούλια. Πολιτικά τον έχω συνδέσει με την χειρότερη περίοδο του ΠΑΣΟΚ, το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80, φυσικά εκείνη την περίοδο ήμουν μαθητής και δεν ζούσα στην Ελλάδα οπότε οι αναμνήσεις μου μπορεί να είναι λανθασμένες. Από την άλλη όμως μπορώ να τον κρίνω από τις δηλώσεις του και από τις θέσεις που έχει πάρει όσο διάστημα είναι πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Οι απορίες μου είναι:
- Πριν από λίγο καιρό ο κ. Παπούλιας είχε επισκεφτεί την Αλβανία και ζήτησαν να τον δουν εκπρόσωποι των Τσάμηδων για να συζητήσουν για τις αποζημιώσεις και για να καταλήξουν σε ένα “οριστικός διακανονισμός και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα οι Τσάμηδες δεν έχει παραιτηθεί από τις απαιτήσεις της”. Εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος ο κ. Παπούλιας δεν δέχτηκε να παραβρεθεί στο επίσημο γεύμα που του έκανε η Αλβανική κυβέρνηση. Βλέπω μία διφορούμενη στάση; Δηλαδή ο κύριος Κόλερ έπρεπε να στείλει τον Παπούλια να φάει (Τουρκικό) κεμπάπ και να ακυρώσει το επίσημο δείπνο; Υποθέτω πως αν οι Έλληνες που υπήρξαν θύματα των Γερμανών δικαιούνται αποζημιώσεις τότε δικαιούνται και οι Τσάμηδες που υπήρξαν θύματα των Ελλήνων, συγνώμη αλλά δεν κάνω διακρίσεις στα θύματα ή στους θύτες.

- Ποιος είναι ο ρόλος του Προέδρου στην χώρα μας, γενικά. Ποιες είναι οι εξουσίες του όπως αυτές πηγάζουν από το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους; Έχει δικαίωμα να εκφέρει γνώμη για κάθε θέμα; Εκπροσωπεί την χώρα μας σαν εκτελεστική εξουσία στην εξωτερική πολιτική; Από ότι ξέρω όχι! Ο ρόλος του προέδρου είναι καθαρά “διακοσμητικός”, να παραβρίσκεται σε επίσημες εκδηλώσεις και να αντιπροσωπεύει την χώρα, κάτι σαν βόρειο-ευρωπαίος βασιλιάς. Αν κρίνω από το άρθρο ο κ. Παπούλιας καταχράται την θέση του, δεν είναι ούτε υπουργός εξωτερικών ούτε κριτής των προβλημάτων της κοινωνίας μας. Σημειώνω πως ο “ευνουχισμός” της εξουσίας του προέδρου έγινε επί κυβερνήσεως Παπανδρέου όταν ο κ. Παπούλιας ήταν υπουργός εξωτερικών.

- Είναι θεμιτό να έχουμε ένα πρόεδρο που λαϊκίζει και παίρνει όλη την ώρα εθνικιστικές θέσεις; Οι αποζημιώσεις του ΒΠΠ είναι λαϊκισμός, έχουν περάσει 60 χρόνια, και εθνικισμός. Στην τελική οι Γερμανοί μας δίνουν Χ δις ευρώ κάθε χρόνο από το 1981 μέσω της Ε.Ε. Το γεγονός ότι ο κ. Παπούλιας ήταν ενάντια της συμμετοχής μας στην τότε ΕΟΚ το προσπερνάω.

- Πρέπει να δέχομαι σαν “εκπρόσωπο” μου κάποιον που δέχτηκε να ορκιστεί από θρησκευτικό ηγέτη; Αυτό με κατατάσσει αυτόματα στην συγκεκριμένη θρησκεία (δεν με νοιάζει ποια είναι). Πόσο μάλλον που η ορκωμοσία έγινε εν μέσω των γνωστών σκανδάλων που πρωταγωνιστούσε ο Χριστόδουλος, ο Βαβύλης, οι γνωστοί – άγνωστοι πράκτορες κλπ.

- Υπάρχει περίπτωση στο άμεσο μέλλον να δούμε πρόεδρο της δημοκρατίας μουσουλμάνο; Μάρτυρα του Ιεχωβά; Άθεο; Δηλωμένο ομοφυλόφιλο; The list goes on.

- Είναι ανάγκη η εκλογή του επομένου προέδρου να γίνεται μείζον πολιτικό θέμα πολλούς μήνες πριν την εκλογή του, όχι γιατί είναι σημαντική η θέση ή γιατί πρέπει να επιλεγεί ο καλύτερος υποψήφιος αλλά για να μην πέσει η κυβέρνηση και έχουμε νέες εκλογές;

- Έχει νόημα να υπάρχει ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας; Ποιος ο σκοπός να έχουμε κάποιον που να εκπροσωπεί το έθνος (mon dieu) και να πηγαίνει σε εκδηλώσεις ανά την επικράτεια; Στην τελική μόνο και μόνο για το κόστος θα έπρεπε να καταργηθεί. Άσχετο: πριν από λίγο καιρό διάβασα ένα βιβλίο το οποίο παρουσιάζει τους υποψηφίους για τις Γαλλικές προεδρικές εκλογές, που θα γίνουν του χρόνου. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει υπερβολικές εξουσίες, περισσότερες εξουσίες από τον πρωθυπουργό, μπορεί να διαλύσει την κυβέρνηση και έχει ασυλία και από τον νόμο. Ειρωνικά ο πρόεδρος στην Γαλλία αποκαλείται πρόεδρος-βασιλιάς. Πολλοί υποψήφιοι, στην αριστερά ως επί τον πλείστον, εξέφρασαν την άποψη πως είναι ξεπερασμένος, φυσικά δεν είναι ο σκοπός του post να γράψω την επιχειρηματολογία τους.

- Αν υποθέσουμε πως έχει νόημα ο θεσμός του προέδρου μήπως η εκλογή του θα έπρεπε να γίνεται άμεσα από τους πολίτες;

Αυτές οι απορίες στα γρήγορα.

Είναι αυτονόητο πως “οριστικός διακανονισμός και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα δεν έχει παραιτηθεί από τις απαιτήσεις της” πρέπει να κάνουμε και με τους Γερμανούς και με τους Τσάμηδες και με τους Σλαβομακεδόνες και με δεν ξέρω ποιον άλλο, είπαμε έχουν περάσει 60 χρόνια καιρός είναι να ξεχάσουμε τους Παπούλιες και να μπούμε στον 21ο αιώνα.

Υ.Γ. Ο μισθός (αποζημίωση πως την λένε) του προέδρου είναι γύρω στα 25.000, τον μήνα προφανώς…

7 σχόλια:

andy dufresne είπε...

Nα προσθέσω κάτι ακόμα για τον Παπούλια.

Στην θλιβερή υπόθεση ΜΑΒΗ (εθνικιστές που είχαν δημιουργήσει επεισόδιο με την Αλβανία) ο κος Παπούλιας είχε πάρει θέση υπέρ των εθνικιστών!...

Μπορεί οι εξουσίες του Προέδρου να είναι ανύπαρκτες, αλλά δεν παύει να είναι ένας opinion leader, άρα, έχει μεγάλη σημασία τί άνθρωπος είναι.

Η πρότασή μου είναι ένας άνθρωπος νέος, με χιούμορ, να αγαπάει την ελλάδα χωρίς να είναι εθνικιστής.

Οι προτάσεις μου:

Σμαράγδα Καρύδη
Τζίμης Πανούσης
Κωνσταντίνος Τζούμας
Λευτέρης Κρητικάκης
πιτσιρίκος

ioannisk είπε...

Andy

Η ΜΑΒΗ δεν ήταν απλώς εθνικιστές, αλλά οργάνωση που επιτέθηκε σε άλλη χώρα με σκοπό να αρχίσει πόλεμος. Και τους υποστήριξε ο πρόεδρος; Μπράβο!

Αν δω τον Πανούση πρόεδρο...

george είπε...

Περί Παπούλια: Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κομματόσκυλο (βλέπε Λαλιώτης, Τσοχαντζόπουλος κ.α.) ούτε είχε τάσεις αυτονόμησης (βλέπε Κουτσόγιωργας, Σημίτης) αφού άνηκε στο στενό κύκλο του Ανδρέα. Πως μπορεί όμως να κρίνει κάποιος την εφαρμογή μιας πολιτικής που σχεδιάζοταν υπό την επίρροια αλκοόλ ; (κακία ήταν αυτό ...)

Περί Τσάμηδων: Το γεγονός ότι οι περιουσίες των Τσάμηδων δημεύτηκαν και ότι οι ίδιοι εκτοπίστηκαν στην Αλβανία είναι πλεόν αναντίρρητο. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τη συνεργασία τους με τους με τους Ναζί. Προσωπικά αναγνωρίζω την αξίωσή τους για αποζημιώσεις αλλά ταυτόχρονα απαιτώ να αναγνωρίσουν ότι ορισμένα μέλη της κοινότητάς τους συνεργάστηκαν με τους Ναζί.

Περί Ρόλου: Θεσμικά ο ρόλος του προέδρου είναι "διακοσμητικός" και πρακτικά αχρείαστος. Υπάρχουν πολιτικοί που έχουν προτείνει την εκλογή του από τους πολίτες και τη χορήγηση εξουσιών. Σ' αυτή την περίπτωση υπάρχει ο "κίνδυνος" συνύπαρξης σε εκτελεστικούς ρόλους πολιτικών από διαφορετικές παρατάξεις. Η ωριμότητα της τηλε-δημοκρατίας της αρλούμπας και της μίζας δεν νομίζω να επιτρέπει κάτι τέτοιο.

Περί Γερμανικών Αποζημιώσεων:Παλαιότερα είχε ανακινηθεί το θέμα αυτό από κάποια μερίδα του τύπου. Υπήρχαν Γερμανοί πολιτικοί και διανοούμενοι που επιχειρηματολόγησαν υπέρ των αποζημιώσεων. Δεν θα σταθώ στο αν θα πρέπει να δωθούν οι αποζημιώσεις ή όχι. Θα σταθώ στην προχειρότητά μας να σκεφτόμαστε να ζητήσουμε αποζημίωση 60 χρόνια μετά ...

Odysseas είπε...

Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι πως το ελληνικό κράτος (και είμαι σίγουρος πως πολλοί πολίτες υποστηρίζουν την πρωτοβουλία) ζητάει ακόμα αποζημιώσεις για όσα έγιναν 60-τόσα χρονια πριν . Είναι ενδεικτικό τις ευθυνοφοβίας μας και της τάσης μας να ρίχνουμε τις ευθύνες μας σε άλλους. Αντί να κοιτάξουμε να γίνουμε καλύτεροι στο σύγχρονο κόσμο, κοιτάμε το παρελθόν και ζητάμε τα ρέστα. Όλη η Ευρώπη (με πρώτη τη Γερμανία) ισοπεδώθηκε στο 2o Π.Π. αλλα καθίσανε και τα ξαναχτίσανε και γίνανε καλύτεροι. Εμείς μείναμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Αναρωτιέμαι πόσοι άραγε δικαιούνται πλέον αυτές τις αποζημιώσεις και ασχολούμαστε με το θέμα. Αλλα κάτι μου λέει πως μάλλον είναι οι απόγονοι αυτών που βασανίστηκαν που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Όπισθεν ολοταχώς!!!

Y.Γ.: Περιμένω με αγωνια εξελίξεις με τον Μπόζο!

garibaldi είπε...

Δεν μπορώ να εκφράσω άποψη για τον Κο Παπούλια γιατί ξέρω λίγα σχετικά με το θέμα αυτό, αλλά για τον Μπόζο κάτι θέλω να πω: είναι θλιβερό ότι παίρνουμε ( ο κύριος Μπόζος εννοώ) το παράδειγμα της Ιταλίας μόνο για ... κακούς σκοπούς και περιπτώσεις, όπως είναι να γεμίζεις τον Δημο ή την Πόλη σου με εκλογικές αφίσες... . Παντού υπάρχει ένας Berlusconi τελικά...

ioannisk είπε...

@George
Συμφωνώ με αυτά που λες, παρόλο που δεν με ενδιαφέρει αν ο Παπούλιας πίνει ένα ποτηράκι παραπάνω.
Στο σημείο περί ρόλου, αυτό συμβαίνει στην Γαλλία όπου τυχαίνει ο Πρόεδρος να είναι δεξιός (πχ) και η κυβέρνηση αριστερά (πχ πάλι), ονομάζεται cohabitation και εμφανίζει αρκετά προβλήματα λειτουργίας.
Για τις αποζημιώσεις, γενικά δεν έχω άποψη το, σίγουρο είναι πως πρέπει να τελειώνουμε με αυτά τα θέματα, μετά από τόσα χρόνια ανήκουν στην ιστορία και όχι στην σημερινή πολιτική ζωή.
Πάντως η HTML του comment σου είναι δαντέλα.

@Odysseas
Μίλησα χθες με τον κ. Μπόζο και θα ανεβάσω το post το βράδυ. Αυτή την στιγμή έχει καταιγίδα, είμαι περίεργος πόσες αφίσες θα επιζήσουν (γενικά σε όλη την Αθήνα).
Ο φόβος είναι λαϊκισμός που δυστυχώς κυριαρχεί.
Το χειρότερο δεν είναι πως ξανάχτισαν τις χώρες τους, αναλογικά εμείς χτίσαμε την δικιά μας 10 φορές περισσότερο (το πώς βέβαια έχει σημασία) άλλα ότι τα βρήκαν μεταξύ τους. Η Γαλλία και η Γερμανία σφαζόντουσαν όπως εμείς με τους Τούρκους μέχρι το 1945, τώρα ποια είναι αδιανόητο. Όχι μόνο σφαζόντουσαν αλλά άλλαζε και ο χάρτης του κόσμου μετά από κάθε πόλεμο (1870-17, 1ος ΠΠ και 2ος ΠΠ). Σαν αποτέλεσμα του Γάλο-πρωσικού πολέμου το 1871 ενοποιήθηκε η Ιταλία και έτσι μας προέκυψε ο Garibaldi σαν εθνικός ήρωας της Ιταλίας.

@garibaldi
Mio amico, συμφωνώ μαζί σου και έχει τόσο ωραία πράγματα να μας δώσει η Ιταλία αλλά από την άλλη ο κ. Μπόζος δεν είναι Berlusconi, είναι ένας κλασικός έλληνας υποψήφιος που ατύχησε να πολιτεύεται την εποχή των blogs :)

ioannisk είπε...

Παρατήρηση
"Αν δω τον Πανούση πρόεδρο..."
Το αν δεν είναι απειλή αλλά μακάρι να τον δω.