Τρίτη, Σεπτεμβρίου 12, 2006

Ο Materazzi δικαιώθηκε!

Πριν από λίγες μέρες ο Materazzi αποκάλυψε στην ανθρωπότητα τα Γαλλικά, με άπταιστη Σικελιανή προφορά, που είπε στον Zidane την ημέρα του τελικού. Επιτέλους λύθηκε ένα μυστήριο που φοβόμουνα, όπως όλοι μας άλλωστε, ότι θα στοίχειωνε την ανθρωπότητα για πάντα. Από την άλλη όμως μου χαλάει μία επαγγελματική ευκαιρία μιας και είχα αποφασίσει να ειδικευτώ στην ZizouMaterazzologia (το logia είναι με Λατινικούς χαρακτήρες για να προσθέσω και άλλο κύρος). Ο διάλογος κορυφής είχε ως εξής:
- Στημένη φάση ο Materazzi έχει αναλάβει τον Zizou και τον κρατάει από την φανέλα.
- Όπως συχνά πολύς σαματάς για το τίποτα, η μπάλα κατέληξε στον μαζόχα τον καμεραμάν.
- Τσαντίζεται ο Zizou και λέει στον Materazzi: Αν θες την μπλούζα μου στην δίνω μετά τον αγώνα.
- Ε και ο Sir Materazzi απαντάει σε άπταιστα γηπεδικά: Μην κουράζεσαι θα μου την δώσει η αδελφή σου.
- Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε όλοι και εδώ τελειώνει η αποκλειστικότητα μου.

Όχι μη φύγετε μετά τις διαφημίσεις έχει συνέχεια με τους καλεσμένους της εκπομπής, δηλαδή εμένα, να παραθέτουν προσωπικές εμπειρίες.

Την ίδια μέρα σαν παιδί πήγα να ρίξω μερικά σουτάκια. Μου αρέσει σαν δραστηριότητα, δηλαδή η ψευδαίσθηση ότι γυμνάζομαι όταν πετάω την μπάλα προς το στεφάνι για 40 λεπτά. Φυσικά η μάνα μου λέει πως στην ηλικία μου τα αγοράκια παντρεύονται και κάνουν παιδιά αλλά όπως όλα τα παιδάκια δεν ακούω ποτέ την μάνα μου. Ξέφυγα από το θέμα, είπαμε είμαι παιδάκι οπότε είναι φυσιολογικό. Μία από τις collateral damages του mundobasket ήταν να ξαναγεμίσουν τα γήπεδα με παιδάκια ή “παιδάκια”, είχα σκεφτεί να γράψω ένα μπινελικό-post αλλά συγκρατήθηκα, θα αρκεστώ μόνο με την εξής χωλή: Λιώνω να βλέπω αγοράκια να έρχονται στο γήπεδο με γυαλί ηλίου και παπουτσάκια τελευταία μόδα (puma mostro κλπ), λες και πηγαίνουν σε lounge καφέ. Ας γυρίσω στο θέμα. Φτάνω στο γήπεδο, γινόταν της π…, και είδα ένα φίλο μου να παίζει με κάτι άλλα παιδιά, 2-3 νέες φάτσες. Τελειώνουν και λέμε να αρχίσουμε νέο μονό.

Βαράμε βολές (είπαμε είμαστε παιδάκια) για να διαλέξουμε ομάδες. Μετά παίξαμε ρολόι και οι χαμένοι πλήρωσαν τα παγωτά από την ΕΒΓΑ της γειτονίας. Εκεί ήθελα να καταλήξω, τα λέμε πάω να παίξω με το playstation.

Ας σοβαρευτώ (δύσκολο). Έπεσα στην χειρότερη ομάδα, τώρα αν η ομάδα μου ήταν η χειρότερη επειδή έπαιζα εγώ είναι ένα θέμα που το αποφεύγω για ευνόητους λόγους, στην αντίπαλη ομάδα έπαιζε και ένας τύπος που τον έβλεπα για πρώτη φορά. Πριν αρχίσουμε άρχισε τις μαλ… τύπου:
“Πω πω τσόντα”
“21 - 0 θα τελειώσει”
Κλπ.
Σε κάποια φάση λέει “να κάνουμε κανά charity και να τους αφήσουμε να βάλουν ένα -δύο καλάθια;”. Εκεί έγινα Materazzi! Επί 2 λεπτά πάλευα να μη πω: “άσε θα κάνω charity στην αδελφή”, αλλά μιας και είμαι τέρας παιδείας και άριστος γνώστης του Σαβουάρ Βιβρ δεν απάντησα.

Σημειώνω πως στο basket είμαι μέτριος. Μπορώ να παίξω άμυνα (όταν είμαι σε θέση) και βοηθάω αρκετά στα rebounds αλλά στην επίθεση είμαι κουλός! Συγκριτικά ο Φασούλας είναι Petrovic (ή Ποδαράς για να εκθειάσω τον παικταρά που τίμησε την φανέλα της ομαδάρας στα νιάτα μου).

Αρχίζει ο αγώνας και προσφέρθηκα (τυχαία φυσικά) να πιάσω στην άμυνα τον “παικταρά”. Πάει να κάνει ένα μπάσιμο και τον χτυπάω (τυχαία πάντα) με το γόνατο “οπς φίλε είσαι καλά; Συγνώμη δεν σε είδα” κλπ. Μετά από λίγο ξαναπάει να κάνει ένα μπάσιμο ε και πάλι τον χτύπησα με το γόνατο (ΕΙΠΑΜΕ ΤΥΧΑΙΑ έτσι;). “οπς φίλε είσαι καλά; Συγνώμη δεν σε είδα” κλπ. Δεν ξαναέκανε μπάσιμο, γιατί καλέ;;; Σε όλη την διάρκεια του αγώνα μιλούσε. Σε 2-3 φάσεις δεν κρατήθηκα και απάντησα: κάνει μπάσιμο βάζει καλάθι και λέει “και με 10 δάκτυλα πάνω μου”, απαντάω “15 ήταν όχι 10”, ρίχνει ένα air-ball και σχολιάζω κάτι σαν “καλό πολύ καλό σουτ πήγε ευθεία” κλπ. Φυσικά χάσαμε.

Στο επόμενο μονό παίξαμε μαζί.

Την επομένη έτυχε και ήμουνα στην καλύτερη ομάδα και αυτός στην χειρότερη. Σε όλη την διάρκεια του αγώνα έλεγα:
“Πω πω τσόντα”
“21 - 0 θα τελειώσει”
Κλπ .
Προφανώς όχι :). Κερδίσαμε χαλαρότατα (με 2 Jordan στην ομάδα γίνομαι και εγώ μάγκας…) και ο τύπος σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν σαν βρεγμένη γάτα.

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: δικαίωμα του καθενός να είναι αλαζόνας αλλά η αλαζονεία πληρώνεται, πάντα υπάρχει κάποιος Materazzi στην γωνία ακόμα και αν είσαι ο Zizou.

Σημειώνω πως δεν γνωρίζω το παιδί τον έχω δει δύο φορές. Μπορεί να είναι και γαμώ τα άτομα, κύριος στην ζωή του και κορυφαίος στον κλάδο του. Αλλά η συμπεριφορά του στο γήπεδο με εξόργισε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: