Πέμπτη, Οκτωβρίου 05, 2006

Γιατί δεν γράφεις για τον Bush?

Ήταν η ερώτηση που μου έκανε χθες μία συνάδελφος.

Η απάντηση μου ήταν “Για ποιο λόγο να γράψω για τον Bush?”

“Για να τον κράξεις!”

Aς απαντήσω για ποιο λόγο δεν γράφω για τον Bush. Γιατί δεν βλέπω κανένα απολύτως λόγο! Ναι ο τύπος και οι neocons είναι γλοιώδεις και όνειδος για την δύση αλλά ζώντας στην Ελλάδα δεν βλέπω κανένα λόγο να γράψω post που να τους κράζει.

- 97% (αν δεν κάνω λάθος) των συμπολιτών μου κράζουν (κράζουν δεν κάνουν κριτική δυστυχώς) τον Bush. Τι θα προσφέρει και το δικό μου “κράξιμο”; Θα γίνουμε 97% + 1 άτομο, δηλαδή τίποτα.

- Οκ μπορώ να το κάνω για δημοσιότητα, όπως πολύ σωστά σημείωσε ο Anarchist σε ένα προηγούμενο post μου "Γκόμενα και ψηφοφόρο βγάζεις αν είσαι αντιαμερικάνος όχι αντιρώσος.". Συγνώμη δεν πολιτεύομαι, ούτε είμαι TV persona, ούτε παπάς άρα δεν με ενδιαφέρει η “ψήφος”.

- Μπορώ να κάνω ένα post που να εξηγώ για ποιο λόγο ο Bush είναι κατακριτέος. Αυτό θα είναι χρήσιμο αλλά δεν θέλω να μπω στον κόπο. Είμαι πεπεισμένος πλέον πως είναι ανούσιο να προσπαθήσω να αλλάξω μερικά πράγματα στην χώρα μας. Υπάρχει περίπτωση να ενδιαφερθεί κάποιος (ή κάποια) που τα ενδιαφέροντα του είναι οι 4ωροι καφέδες, και τα reality? Όσες φορές προσπάθησα να κινήσω το ενδιαφέρον τέτοιων ατόμων το μόνο που εισέπραξα ήταν ύβρις, “σταμάτα να διαβάζεις βλακείες” κλπ,

- Τέλος μου είναι πολύ δύσκολο να κατηγορήσω τρίτους όταν στην χώρα μου με κυβερνάνε διάφοροι Bush. Αν εξαιρέσουμε ότι θεωρώ γελοίο να κατηγορήσω τρίτους όταν κάνουμε τα ίδια πιστεύω, πως είναι ποιο σημαντικό να ξεφορτωθούμε τους δικούς μας Bush.

6 σχόλια:

bidibis είπε...

Eκτός από πολλούς Μπους έχουμε και πολλους καντάφιδες, αγιατολάδες, τσάβιδες (νέα μοδα) και ο κατάλογος συνεχίζεται.

ΟΙ έλληνες ασκούν κριτική στον Μπους επειδή τον βλέπου ανταγωνιστικά σε σχέση με τον αρχιεπισκοπίξ. Έ οχι και οι Αμερικάνοι να μας πανε κόντρα στο εθνικό μας σπορ τον πολ΄μεο και το φονταμενταλισμό!

Οι συγκρίσεις μεταξυ ελλάδας και αμερικής δεν έχουν νόημα επιεδή η αμερική απλούστατα αποτελείται απο 50 διαφορετικά κράτη τα οποία σε νομοθετικό επιπεδο έχουν πολύ μεγαλύτερες διαφορές από τις χώρες τις ΕΕ. Επομένως το ερώτημα είναι: με ποιά πολιτεία μοιαζει περισσότερο οσον αφορά τη νοοτροπία η Ελλάδα; με τη Νέα Υόρκη, τη Μασαχουσέτη και την Καλιφόρνια ή με τν Αλαμπάμα, το αιντάχο και το Τέξας;

Σε ένα μουσικο μπλογκ που έκανα αυτη΄την ερώτηση η απ΄νατηση φανατικού αντιαμερικάνου ήταν πως η ελλάδα μοιάει με την καλιφόρνια γιατί γέμισε ο τόπος βυζιά και ξέκωλα.

Ε ουτε κι αυτο είναι αλήθεια.

Ανώνυμος είπε...

Που να δεις τι γίνεται στην επαρχία. Κατάγομαι από μια πόλη του θεσσαλικού κάμπου κ την επισκέπτομαι περίπου 5 φορές το χρόνο λόγω οικογένειας, φίλων κλπ. Οι φίλοι μου (αυτοί με τους 4 ώρες καφέδες, 4 ώρες τηλεόραση κ 4 ώρες κουτσομπολιό) δεν ενδιαφέρονται κ δεν μπορούν να καταλάβουν καν τι δουλειά κάνω. Κ πίστεψε με δεν είναι τίποτα δύσκολο, σε κέντρο ερευνών δουλεύω. Άντε τώρα να τους πεις για τον Bush κ την αμερικάνικη πολιτική. Εδώ μια κοπέλα 27 χρόνων προχτές δεν ήξερε ΤΟ ΒΗΜΑ, να την εφημερίδα εννοώ.

Ecumene είπε...

Βασικα τον Μπους για πλακα τον πιανουν ολοι στο στομα τους...

δεν εχουμε ακουσει και
πολλες σοβαρες κριτικες...

ioannisk είπε...

Με μερικές μέρες καθυστέρηση (είπα να κάνω μπλογγό-αποτοξίνωση το ΣΚ).

@bdb
Όλους αυτούς που αναφέρεις τους καταχωρώ σαν κατηγορία Bush. Η απάντηση στο ερώτημα σου είναι, δυστυχώς: με την Αλαμπάμα, μία κλειστή θρησκόληπτη και υποανάπτυκτη κοινωνία. Με την Καλιφόρνια καμία σχέση, ακόμα και στα “βυζιά και ξέκωλα.”. Αν εξαιρέσουμε ότι, εμφανισιακά, είναι πουριτανοί σε μία πολιτεία με τόσες εταιρίες πληροφορικής είναι αυτονόητο πως οι άνδρες υπερισχύουν αριθμητικά.

@zoi20
Γιατί να το ξέρει; Έχεις δει τι DVD μοιράζει Το Βήμα; Μπορεί φυσικά να την παρεξήγησες, μπορεί το κορίτσι διαβάζει μόνο Guardian, Le Monde και New York Times.

@ergo
Δυστυχώς αυτό είναι το πρόβλημα...

Jason είπε...

Βασικά νομίζω ότι είναι όντως τόσο banal το να σχολιάζεις τον Bush, που έχπυμε και πιο σοβαρά πράγματα να κάνουμε τέλος πάντων...

ioannisk είπε...

@jason
Η κριτική στον Bush είναι σοβαρή αλλά είναι τόσο banal που είναι πλέον ανούσια.