Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006

Γενοκτονίες και “Γενοκτονίες”

Τις τελευταίες μέρες έγινε ξανά την μόδας η κατάχρηση του όρου Γενοκτονία. Αφορμή ήταν η απόφαση της Γαλλικής βουλής να ποινικοποιήσει την άρνηση της “Γενοκτονίας” των Αρμενίων από τους Οθωμανούς κατά την διάρκεια του 1ου Π.Π. Θα εξηγήσω για βάζω την συγκεκριμένη “Γενοκτονία” σε εισαγωγικά.

Μερικές λέξεις έχουν, όχι δεν είμαι γλωσσολόγος, μία ειδική βαρύτητα. Είτε χρησιμοποιούνται για να βρίσεις κάποιον, είτε για να μεταφέρεις την υπερβολή κάποιου γεγονότος, είτε για να εκφράσεις την οργή σου κλπ. Η κατάχρηση τους, όπως και συχνή χρήση του υπερεντατικού, έχουν σαν αποτέλεσμα αυτές οι λέξεις να χάνουν την βαρύτητα τους και να “εκλαϊκεύονται”, δεν νομίζω να θίγεστε όταν σαν αποκαλούν μαλάκα.

Μία από αυτές τις λέξεις όπου γίνεται κατάχρηση με κίνδυνο να χάσει το βαρύτατο νόημα της είναι η γενοκτονία. Για τον ακριβή ορισμό της μπορείτε να συμβουλευτείτε ένα λεξικό και για την νομική διάσταση της ένα νομικό επιστήμονα, δεν είμαι ειδικός. Για εμένα η γενοκτονία είναι η απόδειξη του πόσο χαμηλά μπορούμε να πέσουμε οι άνθρωποι σαν είδος: Η συστηματική σφαγή μέχρι εξαφάνισης κάποιων ανθρώπων που έχουν Χ χαρακτηριστικά.

Ένας άλλος κίνδυνος εκλαΐκευσης της συγκεκριμένης λέξης είναι πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πολιτική εκμετάλλευση από εξτρεμιστές πολιτικούς για να μαζέψουν ψήφους μέσω λαϊκισμού. Πριν από λίγους μήνες το ζήσαμε και στην χώρα μας που ξαφνικά έγινε της μόδας η “Γενοκτονία” των Πόντιων από τους Τούρκους όπου ξαφνικά εμφανίστηκαν οι “προστάτες” της ιστορικής “μνήμης” Ψωμιάδης κλπ.

Από ότι ξέρω έχουν γίνει δύο μαζικές σφαγές τον 20ο αιώνα που πληρούν τους όρους για να χαρακτηριστούν γενοκτονίες (ευτυχώς απέτυχαν και οι δύο):
Των Εβραίων στο 2ο Π.Π. ή αλλιώς το Ολοκαύτωμα.
Των Tutsi από των Hutu στην Rwanda την προηγούμενη δεκαετία.

Όχι η σφαγή των Μουσουλμάνων της Srebrenica από τους Σέρβους (και την Ελληνική Ορθόδοξη στρατιά) δεν είναι γενοκτονία.
Όχι η σφαγή των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους το 1922 δεν είναι γενοκτονία.
Όχι οι βομβαρδισμοί των Ισραηλινών στο Λίβανο δεν είναι γενοκτονία.
Κλπ.

Το κείμενο μπορεί να φαίνεται απόλυτο παρόλο που δεν ούτε είμαι νομικός, ούτε ιστορικός, ούτε “γενεκτονιολόγος”, οπότε μπορεί να έχω παραλείψει σφαγές που μπορούν να χαρακτηριστούν γενοκτονίες, απλώς θέλω να σημειώσω τον κίνδυνο από την κατάχρηση της λέξης. Αυτό που έχει σημασία στην Γενοκτονία είναι να μην ξανασυμβεί (που δυστυχώς θα ξανασυμβεί), η κατάχρηση της λέξης βοηθάει στην επανάληψη της.

23 σχόλια:

george είπε...

Πολλά δημόσια πρόσωπα, όπως ο Ψωμιάδης και ο Παρασκευαϊδης, αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα για να εξυπηρετήσουν κάποιο ιδιοτελή σκοπό. Αποσκοπώντας στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, η αναφορά εμπλουτίζεται ή και αλλοιώνεται. Αυτό όμως δεν ακυρώνει το γεγονός. Οι Τούρκοι ιστορικοί δεν αρνούνται ότι έγιναν εθνικές εκκαθαρίσεις στις βόρειες (Πόντιοι) και ανατολικές (Αρμένιοι) περιοχές της σημερινής Τουρκίας. Τι νόημα έχει όμως τρίτες χώρες να αναγνωρίσουν αυτά τα γεγονότα;

Λογικό θα ήταν να ζητήσει η Αρμενία (η οποία θεωρεί ότι οι πρόγονοι των σημερινών της πολιτών είναι τα θύματα) από την Τουρκία (οι πολίτες της οποίας θεωρούνται από την Αρμενία ως απόγονοι των θυτών) να αναγνωρίσουν επισήμως ότι τα γεγονότα αυτά έλαβαν χώρα υπό τις συνθήκες της εποχής. Οι Αρμένιοι όμως έπεσαν στη γνωστή παγίδα ζητώντας τη μεσολάβηση τρίτων αγνοώντας (;) ότι η κατάληξη της υπόθεσής τους θα μετατραπεί σε αντάλλαγμα κάποιας διαπραγμάτευσης στο μέλλον.

ioannisk είπε...

george
Δεν είπα ότι δεν έγιναν μαζικές σφαγές εκείνη την περίοδο ούτε είμαι ειδικός για να τις χαρακτηρίσω γενοκτονία. Απλώς θέλησα να σχολιάσω την κατάχρηση της λέξης και τον κίνδυνο που αυτό συνεπάγεται.

Δεν νομίζω πως υπήρχε δάκτυλος ή παζάρια πίσω από την απόφαση της Γαλλική Βουλής ούτε πως ήταν αίτηση της κυβέρνησης της Αρμενίας (όχι πως δεν χάρηκαν με την απόφαση). Απλούστατα στην Γαλλία ζουν 500.000 Γάλλοι Αρμένικης καταγωγής και έχουν ένα πολύ ισχυρό λόμπι. Οι εκλογές στην Γαλλία πλησιάζουν (και για πρόεδρο και για κυβέρνηση) οπότε...

Υ.Γ. Τι Pizza θα φάτε σήμερα;

J. είπε...

Κι εγώ νομίζω ότι το νόημα του post δεν είναι να αμφισβητηθεί ότι οι Τούρκοι σκότωσαν Αρμένιους, αλλά να επικριθεί η υπερβολική χρήση της λέξης "γενοκτονία" που οδηγεί σε "υπερπληθωρισμό" της έννοιας και τελικά σε ευτελισμό της. Βέβαια ο καθένας κρίνει από την ιστορική του μνήμη και για τους Εβραίους το ολοκαύτωμα στον Β΄Π.Π. ήταν ένα και μοναδικό και δεν έχει επαναληφθεί ποτέ από τότε, άρα ούτε και στη σύγκρουση Χούτου και Τούτσι.

george είπε...

Δεν αμφισβητώ ότι γίνεται κατάχρηση του συγκεκριμένου όρου. Απλά πιστεύω ότι δεν πρέπει να επηρεάζεται η οπτική μας πάνω σε ένα θέμα επειδή τυγχάνει πρόσωπα που εξυπηρετούν ιδιοτελής σκοπούς να εκφράζουν παραπλήσια άποψη. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να αγνοήσουμε ,θεωρώντας υπερβολική ή άνευ ιστορικής βάσης, την επιδίωξη των Ποντίων για αναγνώριση των μαζικών σφαγών επειδή ο ο Ψωμιάδης και ο Παρασκευαϊδης μεταχειρίζονται αυτήν την επιδίωξη για χειραγωγούν ο ένας το "λαό του" και ο άλλος το ποίμνιο.

Η μη επικύρωση του νομοσχεδίου από τον πρόεδρο - που καθιστά το νόμο ανεφάρμοστο - αποκαλύπτει και την πρόθεση της Γαλλίας να έχει ένα επιπρόσθετο χαρτί στα χέρια της σε μία μελλοντική διαπραγμάτευση με τη Μεγάλη Βρεταννία που υποστηρίζει πρακτικά άνευ όρων την πλήρη ένταξη της Τουρκίας. Δεν θα είναι η πρώτη και σίγουρα όχι η τελευταία φορά που γίνεται κάτι τέτοιο.

ioannisk είπε...

@johnny
Αυτό ακριβώς θέλω να πω, ότι γίνεται κατάχρηση μερικών λέξεων και έδωσα σαν παράδειγμα την γενοκτονία. Σίγουρα δεν θέλω να κρίνω την ιστορία και να ορίσω ποιες σφαγές είναι γενοκτονίες και ποιες όχι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση συναντάμε και το φαινόμενο που αναφέρεις, δηλαδή έθνη που χρησιμοποιούν τις σφαγές που υπέστησαν για να δικαιολογήσουν την διαφορετικότητα τους ή και για να δικαιολογήσουν πράξεις τους: Ισραηλινοί, Αρμένιοι αλλά και Έλληνες κλπ.

@george
Συμφωνώ μαζί σου αλλά εννοούσα πως υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται διάφορες σφαγές για προσωπικό κέρδος, φυσικά όσοι εκμεταλλεύονται νεκρούς είναι χειρότεροι από τους δολοφόνους αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Εκεί βλέπω κίνδυνο απαξίωσης των σφαγών και δημιουργία κλίμα για “εκδίκηση”. Δεν καταλαβαίνω τι θα πει “αναγνώριση”. Οι ιστορικοί την έχουν καταγράψει, εμένα μου φτάνει.

Τώρα πας πολύ μακριά το θέμα. Η επόμενη διεύρυνση της Ε.Ε. θα γίνει σε πολλά χρόνια και θεωρητικά θα γίνουν δημοψηφίσματα σε αρκετές χώρες, αρκετά από αυτά θα είναι αρνητικά. Ειδικά στην περίπτωση της Τουρκίας το βλέπω πρακτικά αδύνατο να γίνει μέλος στα επόμενα 15, 20 χρόνια. Το 2020 η ισορροπία των δυνάμεων θα είναι πολύ διαφορετική από ότι είναι τώρα και φυσικά την αγνοώ. Σίγουρα δεν νομίζω πως η Μ.Β. θέλει μία άνευ όρων ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., δεν τους συμφέρει, κανένα άλλωστε, να δημιουργηθούν προβλήματα λειτουργίας στο μαγαζί.

Ecumene είπε...

Aναγνώριση θα πει αποζημιώσεις...

Αυτο φοβαται περισσότερο η Τουρκία...

Οι Γερμανοί ακόμα πληρώνουν....


Παντως παζαρι ειναι ουσιαστικα
για να καταργηθει το αρθρο
για την προσβολη του τουρκισμου..

Ο Νόμος δεν πρόκειται να ψηφιστει.

Δες και αυτο απο τον Vrennus

Ανώνυμος είπε...

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες, ότι η ιστορική μνήμη στα νύχια των δημαγωγών γίνεται επικίνδυνο όπλο.
Επίσης θα συμφωνήσω ότι με νόμους δεν "αναγνωρίζεται" η ιστορική μνήμη,.
Να πω ότι πολιτικά είναι μια τυπική διαδικασία, που στόχο έχει να οδηγήσει σε κάποιες πρακτικές συνέπειες (π.χ.στην πατρίδα μας οι "αντιστασικές συντάξεις"). Ίσως αυτό να φοβάται η Τουρκία. Αλλά, εδώ υπάρχει ένα αξιοσημείωτο σημείο:
Αν, θέλει να μπει στην "οικογένεια των ανοιχτών δημοκρατιών", δεν είναι ανάγκη να αναγνωρίσει ότι το σημερινό πολιτιστικό στάτους σε ορισμένες επαρχίες της είναι και προϊόν "εθνοκάθαρσης"; Αυτό δεν θα έχει ευεργετικές συνέπειες για την προστασία κάποιων μηνμείων επί παραδέιγματι;
Τέλος να σημειώσω ότι το απαράδεκτο στην περίπτωση της Γαλλίας είναι να απαγορεύσει κανείς σε κάποιον να έχει άλλη από την κρατούσα άποψη. Αυτό εμένα με πάει στην Ελλάδα του 1950...

ioannisk είπε...

@ergo
Αναγνώριση δεν σημαίνει αυτόματα και αποζημιώσεις. Μπορεί η Αρμενία σαν χώρα (επιζώντες μετά από 90 χρόνια δεν θα υπάρχουν πολλοί) να παραιτηθεί από τις αποζημιώσεις. Υποθέτω κάποιος που ενδιαφέρεται για την “ιστορική μνήμη” κλπ του αρκεί η αναγνώριση.

Ο νόμος θα αλλάξει σίγουρα αν συνεχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. Είχαμε και εμείς τέτοιο νόμο μέχρι πρόσφατα και τον ακυρώσαμε μετά από δυτική πίεση, νομίζω πως ήταν το άρθρο 4.

@ΚΚ
Συμφωνώ πως το κοινοβούλιο δεν είναι το μέρος όπου αποφασίζεται τι είναι ιστορία, το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τα σχολικά βιβλία ιστορίας αλλά θα ξεφύγουμε εντελώς από το θέμα. Αυτό είναι η δουλειά των ιστορικών.

Η Τουρκία φοβάται να δει το παρελθόν της κριτικά και να επισημάνει τις “κηλίδες” της όπως όλες οι χώρες.

Συμφωνώ στο ότι στην εποχή μας θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως μία δημοκρατική χώρα έχει το θάρρος να αναγνωρίσει τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν. Από την άλλη μόνο η Γερμανία (η Δυτική το σημειώνω γιατί υπάρχει ακόμα ένα χάσμα στην αντίληψη ανάμεσα στις 2 Γερμανίες) το έχει κάνει. Ούτε καν η Αυστρία και η Ιαπωνία. Και όλες οι χώρες έχουν κάνει τέτοια εγκλήματα.

Για τον περιορισμό της ελευθερίας της γνώμης. Θα προτιμούσα να μην υπήρχε κανένας και οι άνθρωποι να ήμασταν τόσο ώριμοι που να “αποκλείαμε” όποιον εξέφραζε ακραίες απόψεις ή revisionism. Δυστυχώς δεν έχουμε φτάσει σε αυτή την ιδεατή κοινωνία. Πριν από λίγους μήνες έγινε ντόρος με τον Irving ένας “ιστορικός” (“ιστορικός” επειδή έχασε πάσα ακαδημαϊκή credibility από μία ιστορικό στις ΗΠΑ, θα ψάξω το σχετικό link το βράδυ) καταδικάστηκε στην Αυστρία για άρνηση του Ολοκαυτώματος. Την ίδια περίοδο μου συνέβησαν δύο συμπτώσεις: είδα τα βιβλία του ήταν σε prime θέση στον Ελευθερουδάκη και ένας φίλος είχε διαβάσει ένα άλλο βιβλίο της ίδιας σειράς (η ιστορία ενός στρατιώτη των SS που στο τέλος του πολέμου διέσχισε την μισή Σκανδιναβία με τα πόδια χειμωνιάτικα) και ήθελε να μου το δώσει να το διαβάσω. Δεν ήξερε τον Irving και ούτε ψυλλιάστηκε ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή την σειρά. Έτυχε και γνώριζα τον Irving και ψυλλιάστηκα, αλλά έτυχε. Εκεί δεν θα έπρεπε να υπήρχε κάποιο warning που να λέει ότι ο εν λόγος συγγραφέας δεν είναι και πολύ έγκυρος (ας το πω ευγενικά)? Δεν ξέρω ρωτάω. Θα μου πεις ποιος θα βάλει το warning και σε ποιους τομείς.

ManBlogg είπε...

Γεια σου Γιάννη.
Μου κάνει εντύπωση η κατηγορηματικότητα με την οποία δηλώνεις στο post σου ότι η σφαγή της Σρεμπρένιτσα δεν ήταν γενοκτονία. Σύμφωνα με αυτό το κείμενο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στις 5 Ιουλίου 2005 αλλά και πάνω απ'όλα σύμφωνα με το Διεθνές ποινικό δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία αναφορά 1 και αναφορά 2 η σφαγή έχει χαρακτηριστεί ώς η 1η νομικά τεκμηριωμένη περίπτωση γενοκτονίας στην Ευρώπη. Η απόφαση είναι βασισμένη στη συνθήκη για "την τιμωρία και πρόληψη του εγκλήματος της γενοκτονίας" του ΟΗΕ που ψηφίσθηκε το Δεκέμβρη του 1946 από το νεοσύστατο τότε οργανισμό ως αποτέλεσμα του ολοκαυτώματος. Το 3ο άρθρο ορίζει την έννοια της γενοκτονίας σύμφωνα με την τότε συνθήκη.
Πού στηρίζεις τη δική σου διαπίστωση;

Στέκομαι σε αυτό σου το σχόλιο γιατί προσωπικά δεν μπορώ να χωνέψω την απέραντη υποκρισία και στρουθοκαμηλισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων σχετικά με τον πόλεμο στη Βοσνία ακόμα και σήμερα (και για αποφυγή παρερμηνεύσεων, δεν σε κατατάσσω αναγκαστικά σε αυτή την κατηγορία βέβαια). Για μένα προσωπικά, η "ενημέρωση" για το Γιουγκοσλαβικό από τα ΜΜΕ ήταν και είναι από τις πιο επαίσχυντες περιπτώσεις μαζικού φανατισμού και συστηματικής μονόπλευρης "πληροφόρησης" από τα Ελληνικά ΜΜΕ που έζησα στη ζωή μου. Χρειάστηκε να φύγω από την Ελλάδα και μετά από αρκετή προσπάθεια να διαβάσω και να μάθω τι ήξερε ο υπόλοιπος κόσμος και τι επιλεκτική ενημέρωση λουζόμουν στον μικρό και όμορφο κόσμο που ζούσα πριν. Και όλ'αυτά την τελευταία 10ετία του 20ου αιώνα..

ioannisk είπε...

@ManBlogg
Καλημέρα, ναι έχεις δίκαιο στο κείμενο είμαι κατηγορηματικός χωρίς να έχω επιστημονική βάση. Άρα το αποτέλεσμα είναι να αγνοώ πως η σφαγή της Σρεμπρένιτσα έχει αναγνωριστεί ως γενοκτονία. Νόμιζα πως ήταν μία χαρακτηριστική περίπτωση ethnic cleansing. Άρα δεν μπορώ να την υποστηρίξω.

Ο σκοπός του post δεν ήταν να κρίνει ποιες σφαγές ήταν γενοκτονίες και ποιες όχι, τουλάχιστον αυτό προσπάθησα.

Ναι ανήκω στην μικρή μειοψηφία που δεν θεωρεί τους Σέρβους εξ' ορισμού αδέλφια μου με αποτέλεσμα να μην θέλω να δω τις σφαγές τους. Το δικό "enlightment" έγινε από την ανάποδη: χρειάστηκε να έρθω στην Ελλάδα και να δω πως κάλυψαν τα ΕΛληνικά ΜΜΕ τον πόλεμο του Κοσσόβου και να συζητήσω με Έλληνες για να δω ότι κάτι δεν πάει καλά.

Ως τελευταίο σχόλιο για την κάλυψη του πολέμου: Το τραγικότερο είναι πως η πλειοψηφία των Ελλήνων πιστεύει πως η κάλυψη των Γιουγκοσλαβικών πολέμων στην Δ. Ευρώπη είναι biased ενώ στην Ελλάδα άριστη με αποκορύφωμα την πρόταση "Δεν τα δείχνουν"...

ManBlogg είπε...

Έχεις δίκιο. Η άγνοια των περισσοτέρων συνειδητά και μη είναι εγκληματική.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την "κατάχρηση" του όρου πάντως όπως λες στο κείμενό σου. Στάθηκα στην περίπτωση της Σρεμπρένιτσα ξεχωριστά γιατί ως Έλληνες έχουμε "ξεχωριστή" θέση σε σχέση με το συμβάν. Η στάση μας ανέδειξε σε τεράστιο βαθμό την άγνοια και υποκρισία μας σχετικά με το πόσο επιλεκτικά "άνθρωποι" είμαστε και έγινε τόσο πρόσφατα έτσι ώστε να έχω προσωπική εμπειρία.

Ecumene είπε...

Τhe terms are: Srebrenica
massacre and
Bosnian Genocide

A judgment in this case is expected in late 2006 or early 2007.

ioannisk είπε...

ergo
(είναι το ίδιο σχόλιο με αυτό που έβαλα στου ΝΔ)
Το Link που μου έδωσες αναφέρει την μήνυση που έκανε η Βοσνία και κατηγορεί την Σερβία & Μαυροβούνιο ότι έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (εκ των οποίων και γεννοκτονία) εις βάρος της κατά την διάρκεια του πολέμου.

Μέχρι να τελειώσει η δίκη το μόνο που μπορώ να πω για αυτό το θέμα είναι πως: Η Βοσνία έχει κάνει μήνυση για γενοκτονία κλπ.

Το wikipedia για την Srebrenica λέει: The Srebrenica massacre is the largest mass murder in Europe since World War II and it is the first legally established case of genocide in Europe

Ecumene είπε...

Πολύ σωστα ονόμασες τη Σρεμπρένιτσα
σφαγή

Η σφαγή είναι ενα μέρος
μιας συνολικότερης γενοκτονίας
της Βοσνιακής εν προκειμένω
Oι Βοσνιοι ισχυρίζονται 200.000
και το δικαστηριο μαλλον
θα εξακριβωσει τον αριθμο
θα δωσει εναν ακριβη ορισμό

Ακόμα και η σφαγή του Νανκίν(300.000)
απο τους Ιαπωνες oνομαζεται
στα αγγλικα "Rape of Nanking"

Eιναι μερος μιας συνολικότερης
γενοκτονίας και με βιολογικά
πειράματα που ποτε δεν αναγνωρίστηκε απο διεθνη δικαστηρια..

Δικαστική απόφαση για τη σφαγή του Νανκίν πυροδοτεί περαιτέρω τη σινο-ιαπωνική κρίση


Να σημειώσουμε μόνο,οτι η Βοσνιακή γενοκτονία ετυχε πολύ μεγαλύτερης
προβολης και απο τη γενοκτονία
των Τουτσι (937.000) και απο τη γενοκτονια των Σερβων(500.000-1.200.000) απο τους Κροατες Ουστασι τον Β' Παγκόσμιο
στο στρατόπεδο του Γιασένοβατς.

Γενοκτονίες και γενοκτονίες...

Ante Pavelic was the original 'Butcher of the Balkans." He was the leader of the Nazi puppet government of the "Independent Sate of Croatia" who died peacefully in Madrid in 1959. The mass murderer of 80,000 Jews, 30,000 Gypsies, and over 500,000 Serbs survived the Second World War and never faced a war crimes tribunal unlike Slobodan Milosevic whose alleged crimes pale in comparison. Instead Pavelic was offered sanctuary by the Vatican and became a security advisor to Juan and Eva Person before retiring to fascist Spain.

Ecumene είπε...

Σελίδες στο Google
Pages Google


Νανκίν 101

Τούτσι 751

Γιασενοβατς 205

Σρεμπρένιτσα 11.3000


Nanking massacre 572.000
Tutsi 1.650.000
Tutsi Genocide 588.000

Jasenovac 330.000

Bosnian Genocide 1.330.000
Srebrenica 2.470.000

ManBlogg είπε...

Έχεις δίκιο Εργοτελίνα για το πόσο περισσότερο εστιάστηκε ο δυτικός κόσμος στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα σε σχέση με άλλες ίδιες ή χειρότερες ( πιθανόν σε αριθμούς και βαρβαρότητα) σφαγές.
Μερικοί από τους λόγους πιστεύω είναι ότι έγινε σε έδαφος Ευρωπαϊκό λίγο πριν την ανατολή του 21ου αιώνα και oτι ο ΟΗΕ τα έκανε (όπως συνήθως δηλαδή) σαλάτα με την προστασία του άμαχου πληθυσμού με αποτέλεσμα να παραιτηθεί η κυβέρνηση της Ολλανδίας. Εμείς πάντως ακόμα κάνουμε την πάπια για τη διερεύνηση για πιθανές συμμετοχές "ηρώων" μας σε μερικές από αυτές τις σφαγές.

Πιο πολύ ετυμολογικά παρά ουσιαστικά , το ICTY έχει χαρακτηρίσει τη σφαγή της Σρεμπρενίτσα ώς γενοκτονία (στα Notes) By seeking to eliminate a part of the Bosnian Muslims, the Bosnian Serb forces committed genocide. […] The Appeals Chamber states unequivocally that the law condemns, in appropriate terms, the deep and lasting injury inflicted, and calls the massacre at Srebrenica by its proper name: genocide. (ICTY 2004, para. 37)"

ioannisk είπε...

Σίγουρα η προβολή της Srebrenica και γενικά των εγκλημάτων των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας έχουν τόσο πολύ προβολή επειδή έγιναν στην Ευρώπη. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι στην περιοχή υπήρχε και στρατός από Ευρωπαϊκές χώρες και σίγουρα ειδικά για τους Ολλανδούς έπαιξε ρόλο ότι έγιναν «ρεζίλι» στην Srebrenica. Πάντως ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία ήταν ποιο πολύ αποτυχία της Ε.Ε. παρά του ΟΗΕ.

Με την Rwanda δεσμούς είχε μόνο το Βέλγιο και λίγο η Γαλλία. Και στο Βέλγιο κυριάρχησε στις ειδήσεις όταν σκοτώθηκαν Βέλγοι αλεξιπτωτιστές.

Για αυτούς τους λόγους βλέπουμε ελάχιστα στις ειδήσεις τις σφαγές στο Sudan (για παράδειγμα) δεν αναφέρομαι μόνο στα Darfur, που τα τελευταία 10 - 15 χρόνια έχουν πεθάνει περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι.

Πήγαμε μακριά με τις αναφορές στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Οι γιαπωνέζοι έκαναν αντίστοιχα εγκλήματα με τους ναζί και πράγματι δεν τιμωρήθηκαν όσο οι Γερμανοί. Για τους εγκληματίες που φυγάδεψε το Βατικανό τι να πω; Ίσως η θεία δικαιοσύνη είναι ότι έχει χάσει την περισσότερη πελατεία του στην δυτική Ευρώπη άρα και την επιρροή του.

Ecumene είπε...

Kαι η Τσετσενία σε ευρωπαϊκο γεωγραφικά εδαφος είναι
Την ιδια χρονική περίοδο
1994-2002

Oι Τσετσενοι ισχυρίζονται 250.000


Ομως κανεις δεν πρόκειται να
τα βαλει με τη Ρωσία.

Ο κυριος λογος που η Σρεμπρένιτσα
ειναι πιο γνωστή(και στα διεθνή δικαστήρια)ειναι επειδή
οι Σερβοβόσνιοι δεν εχουν την
ισχύ και τα πετρέλαια των Ρώσων................

Οσο για τους 12 Ελληνες που
εμπλέκονται...αν τους ζητήσει
επίσημα το δικαστήριο,δεν
πιστεύω να αρνηθούμε....

ioannisk είπε...

Ergo

Δύο σχετικά σημερινά άρθρα:
Croatia marks massacre in Vukovar
Poisoned ex-spy condition serious

Ναι δεν μας παίρνει να αρνηθούμε αλλά δεν νομίζω θα κάνουμε από μόνοι μας, που αυτό έχει σημασία, δικαστική έρευνα. Το άρθρο του Βήματος που μου έδωσες αναφέρει 100 με 150 έλληνες, όχι πως έχει τόσο πολύ σημασία ο αριθμός.

Ecumene είπε...

Μακαρι η Ευρωπη να ειχε διευθετησει
τα μειονοτικά της Γιουγκοσλαβίας
πριν αρχίσει
τις αναγνωρίσεις....

Δυστυχώς στα Βαλκάνια το παρελθόν
ειναι παντα παρόν....


Croatian President Franjo Tudjman in 1991 had all the buildings at Jasenovac bulldozed to make way for a "rare bird sanctuary". After that, he had proposed that Ustashi killed in Bleiburg be reburied in Jasenovac as a sign of national reconcilation despite the fact that most victims in Jasenovac were ethnic Serbs. Jasenovac was the third most "productive" of the Third Reich's extermination camps, and the scale of crimes there appaled even the Germans.

Jasenovac monument

"Έχουν υπάρξει τόσα πολλά ψέματα και τόση πολύ μεθόδευση. Δε χρειαζόμαστε ψέματα μετά από αυτό το φρικτό πόλεμο," ανέφερε ο Τοκάτσα. "Εάν δε διερευνήσουμε τα εγκλήματα, θα υπάρχει πάντα ένα ανοικτό ερώτημα και μια πηγή για μελλοντικές συγκρούσεις."

Η Βέσνα Τερσέλις, από το Κέντρο Ερευνών και Τεκμηρίωσης του Ζάγκρεμπ, συμφωνεί. Οι ισχυρισμοί σήμερα από ανθρώπους ότι "η δική τους μεριά" δε διέπραξε αγριότητες, μπορεί να συγκριθεί με παρόμοιους ισχυρισμούς που προέκυψαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέφερε, σημειώνοντας ότι ο κόσμος αμφισβητεί εδώ και χρόνια τον αριθμό Σέρβων, Εβραίων και Ρομ που σκοτώθηκαν στο στρατόπεδο Γιασένοβατς το οποίο διοικούσε το Ναζιστικό καθεστώς ανδρείκελων στην Κροατία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Γιουγκοσλαβία του Τίτο επεδίωξε να κουκουλώσει το ζήτημα -- αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να προσδώσει μεγαλύτερη οργή όταν ξέσπασαν οι εχθροπραξίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, αναφέρουν αρκετοί ιστορικοί.

"Θα επιθυμούσαμε πραγματικά τον τερματισμό αυτών των διαφωνιών για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε συζητήσεις σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη," δήλωσε η Τερσέλιτς. "Θα ήταν πολύ χρήσιμο για τους δημοσιογράφους, τους ερευνητές και τους ιστορικούς, και ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα υπάρξει μια κοινή μνήμη στις χώρες μας, καθώς για την ώρα οι μνήμες διχάζονται."

Πρόγραμμα Ντοκουμέντα
Τρεις οργανισμοί -- σε Σεράγεβο, Βελιγράδι και Ζάγκρεμπ -- συνεργάζονται σε πρόγραμμα για να τεκμηριώσουν με έγγραφα τις συγκρούσεις της δεκαετίας του 1990

Ecumene είπε...

Γυρω στους 100 ειναι ο αριθμος
συνολικά Ελληνων εθελοντων και μισθοφορων στη Γιουγκοσλαβία

12 ηταν στη Σρεμπρένιτσα

Σύμφωνα με πληροφορίες, ενδέχεται να έχει λάβει μέρος στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Οπως αποδείχθηκε, ο συγκεκριμένος άνδρας είναι επαγγελματίας μισθοφόρος ο οποίος πολέμησε και στον εμφύλιο του Ζαΐρ (σήμερα Δημοκρατία του Κονγκό), με τις δυνάμεις του Λοράν Καμπιλά. Ωστόσο, από τον Νοέμβριο του 2003 ουδεμία περαιτέρω πρόοδο φαίνεται να έχουν κάνει οι ελληνικές αρχές στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Εκτός όμως από την ακραία αυτή περίπτωση, οι εθελοντές οι οποίοι πολέμησαν με τον βοσνιακό στρατό είναι γνωστοί στις ελληνικές αρχές. Στον σερβικό στρατό υπηρέτησαν συνολικά περίπου 100.



Υ.Γ.
Το Αγιο Ορος δεν ειναι Ελλάδα...

Ασυλο...+++++

ManBlogg είπε...

Προφανώς και η διεθνής κοινότητα (και κυρίως ο ρόλος της Ευρώπης όπως αναφέρεις στο σχόλιό σου Γιάννη) επενέβη στην κρίση με τον όποιο δυναμικό τρόπο το έκανε γιατί ήθελε και μπορούσε να το κάνει σε αντίθεση με τις μάχες στην Τσετσενία π.χ. Και φυσικά ποιος θα τα βάλει με μία πυρηνική δύναμη του μεγέθους της Ρωσίας. Τα πετρέλαια παρόλο που είναι προσφιλές θέμα συζήτησης και αιτιολόγησης σχεδόν όλων των στρατιωτικών συγκρούσεων στον πλανήτη για τα Ελληνικά ΜΜΕ (αλήθεια πριν τη βιομηχανική επανάσταση και το πετρέλαιο γιατί γίνονταν οι πόλεμοι; μάλλον όχι για το κάρβουνο) κυρίως δε νομίζω εν προκειμένω να έχουν τόσο βάρος. Και να μην είχε πετρέλαια η Ρωσία, μάλλον δεν είναι σοφό να κινηθείς στρατιωτικά εναντίων μιας πυρηνικής δύναμης του μεγέθους της.

Για το αν είχε τη δυνατότητα η Ευρώπη να κάνει οτιδήποτε για να διευθετηθούν τα όποια μειονοτικά προβλήματα στη Γιουγκοσλαβία πριν αρχίσει να αναγνωρίζει "πρόωρες" διακηρύξεις ανεξαρτησίας εγώ προσωπικά αμφιβάλω. Μάλιστα πολλοί υποστηρίζουν (και το θεωρώ λογικό) ότι αν δεν το έκανε πιθανόν να υπήρχαν πιο σοβαρά προβλήματα σφαγών και εσωτερικών εκκαθαρίσεων χωρίς να μπορούσε να επέμβει κανείς απ'έξω. Η ισορροπία στρατιωτικών δυνάμεων έγερνε προς τη Σερβία την πιο πολυπληθή και μεγάλη από όλες τις Γιουγκοσλαβικές εθνότητες. Η συνοχή των διαφόρων εθνοτήτων στη Γιουγκοσλαβία εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι ήταν στημένη με σάλιο και τσίχλα. (Βαλκανική κατάρα;). Δηλαδή δεν ξέρω πως δεν θα μπορούσαμε να είχαμε χειρότερες γενοκτονίες από αυτή της Σρεμπρενίτσα αν η διεθνής κοινότητα δεν αναγνώριζε τις διακηρύξεις ανεξαρτησίας από Σλοβενίας και Κροατίας αρχικά.

Για τους 12 Έλληνες εθελοντές εννοώ αυτό που εννοεί και ο Γιάννης. Δηλαδή από μόνοι μας θα έπρεπε να κινήσουμε σοβαρές διαδικασίες να τους φέρουμε στη δικαιοσύνη για πιθανά εγκλήματα πολέμου και συμμετοχή σε γενοκτονία(ες). Έτσι συμβάλουμε ξεκάθαρα στη σταθεροποίηση των εθνικών τριβών στα βαλκάνια. Θα περιμένουμε μάλλον από τη Σερβία να παραδώσει τους Μλάντιτς και Κάρατζιτς πρώτα..

Πολλά από τα εγκλήματα του Νανκιν εξετάστηκαν από το διεθνές στρατιωτικό δικαστήριο για την Άπω Ανατολή.
Από την άλλη, κανένα διεθνές δικαστήριο δεν νομίζω να ασχολήθηκε με την ισοπέδωση του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα

ioannisk είπε...

Και ένα παράδειγμα που οι γενοκτονίες χρησιμοποιούνται για πολιτικούς σκοπούς.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6213838.stm

Εκτός αν η Πολωνία έχει λύσει τα δικά της δημοκρατικά ελλείματα και έγινε φάρος δημοκρατίας για τις πρώην κομμουνιστικές χώρες και το αγνοώ.